Opis / smak
Mango birmańskie to duże, soczyste mango o owalnym kształcie. Na jednym końcu widoczny jest „haczyk”, charakterystyczny znak rozpoznawczy tego owocu. Każde mango może urosnąć do około 11 centymetrów średnicy i 15 centymetrów długości oraz może mieć ponad 3 funty wagi. Skórka zewnętrzna jest cienka i ma kolor pomarańczowo-żółty. Mango birmańskie są niezwykle pachnące. Wewnętrzna skórka jest koloru pomarańczowego, jest niezwykle słodka i soczysta, z lekką nutą kwaskowatości. Każde mango ma małe, płaskie nasiono wewnętrzne. Mango birmańskie znane jest z niewłóknistego miąższu.
Sezony / Dostępność
Mango birmańskie można znaleźć od kwietnia do sierpnia.
Aktualne fakty
Mango birmańskie są również znane jako mango Sein Ta Lone, co oznacza „diamentowe mango”. Uważa się, że jest to najlepsza odmiana dostępna w Birmie i jest ceniona za swój smak i zapach. Mango z Birmy jest popularnym produktem eksportowym i można je znaleźć w sąsiednich krajach, takich jak Chiny i Singapur, gdy są w sezonie.
Wartość odżywcza
Mango birmańskie zawierają niezwykle duże ilości witaminy C. Zawierają również witaminę A, witaminę B, witaminę E i witaminę K.Zawierają potas, niacynę, mangan i magnez oraz są bogate w polifenole, takie jak mangiferyna, katechiny i kwercetyna, które działają jako przeciwutleniacze.
Aplikacje
Mango birmańskie najlepiej jeść prosto z ręki. Mogą być używane do robienia smoothie i świetnie smakują w deserach lodowych. Aby przechowywać mango z Birmy, trzymaj je w papierowej torbie w temperaturze pokojowej, aż dojrzeją. Następnie przenieś je do lodówki, gdzie wytrzymają około tygodnia. Wyciągnij miękki wewnętrzny miąższ i zamroź go, aby uzyskać dłuższy okres przydatności do spożycia.
Informacje etniczne / kulturowe
Myanmarese tak uwielbiają smak mango, że jedzą owoce nawet wtedy, gdy są jeszcze w formie pąków. Liście drzewa mango są również używane w kuchni Birmy i są spożywane jako warzywo z pastą rybną. Łodygi mango są używane w medycynie do łagodzenia bólu zębów
Geografia / historia
Mówi się, że mango po raz pierwszy znaleziono w Malezji, w pobliżu regionu indo-birmańskiego. W IV lub V wieku pne mango było szeroko uprawiane w sąsiednich krajach. Dokładne pochodzenie mango w Birmie jest niepewne. Jednak są uprawiane w centralnym regionie Mandalay, a także w południowych częściach kraju.
