Opis / smak
Mango z Maprang to atrakcyjny drobny owoc o wielkości i kształcie jajka. Dorastają do 2 do 5 centymetrów średnicy i do 6 centymetrów długości. Skórka zewnętrzna ma kolor jasnozielony, po osiągnięciu dojrzałości pogłębia się do pomarańczowo-żółtego odcienia przypominającego neonową morelę. Po rozcięciu owoc wydziela zapach przypominający mango z nutą terpentyny. Wewnętrzny miąższ jest jasnopomarańczowy. Jest galaretowata, miękka i lekko włóknista. Po początkowym chrupiącym kęsie rozpada się na miękką konsystencję wodnego miąższu. Każdy owoc ma duże, jadalne, ale gorzkie nasiona, które mają kolor od jasnoróżowego do fioletowego. W zależności od odmiany miąższ może być kwaśny, słodki lub mieszanka słodko-cierpkich smaków.
Sezony / Dostępność
Maprang ma różną dostępność w wybranych regionach Azji Południowo-Wschodniej, a szczyt sezonu przypada na późną wiosnę do lata.
Aktualne fakty
Mango Maprang jest botanicznie klasyfikowane jako Bouea macrophylla. Znane są również jako Gandaria, maryjne śliwki i śliwkowe mango. Ze względu na swój kształt i kolorystykę często mylone są z loquatami. W 2015 roku w Wielkiej Brytanii sprzedawano je jako „plango” i błędnie zakładano, że są skrzyżowaniem śliwki i mango. Istnieje wiele odmian Maprang, które różnią się poziomem słodyczy, kwaśności i kwasowości, a te małe owoce są preferowane w Azji ze względu na ich wszechstronność zarówno w zastosowaniach surowych, jak i gotowanych.
Wartość odżywcza
Maprang jest doskonałym źródłem witaminy C, błonnika i beta-karotenu. Owoc zawiera również trochę wapnia, żelaza i fosforu.
Aplikacje
Dojrzałe mango Maprang zjada się prosto z ręki. Skórkę można usunąć, ale dopuszczalne i łatwiejsze jest spożycie owocu ze skórką. Trudno jest oddzielić ziarno od miąższu, dlatego owoce są rzadko krojone. Zielone, niedojrzałe owoce, które są dość kwaśne, można również jeść na surowo z dodatkiem soli, cukru i pieprzu. Są również używane w sałatkach owocowych znanych jako rojak oraz jako środek zakwaszający w gotowanych potrawach, takich jak curry, gdzie są postrzegane jako substytut tamaryndowca i kwaśnej limonki. Mango z Maprang jest używane w piklach, kompotach i sambalach. Mango Maprang przechowuj w luźnej torbie w lodówce, gdzie będą dobre do 2 tygodni.
Informacje etniczne / kulturowe
W niektórych częściach Azji drewno wiecznie zielonego drzewa, z którego powstają owoce, jest również wykorzystywane do budowy. W Indonezji drewno jest używane do produkcji pochw na tradycyjny sztylet, zwany kris. W Tajlandii Maprang cieszy się coraz większą popularnością zarówno wśród mieszkańców, jak i turystów. Ten zwiększony popyt zwiększył ilość Maprangu sprzedawanego na świeżych targach i zachęca małe gospodarstwa do uprawy owoców zamiast polegania na zbiorach z dzikich drzew. Rząd Tajlandii zachęca również farmy do rozpoczęcia uprawy owoców na eksport do krajów takich jak Wielka Brytania.
Geografia / historia
Dokładne pochodzenie mango Maprang nie jest znane. Jednak pochodzą one z Azji Południowo-Wschodniej, gdzie od czasów starożytnych znajdowano je na wolności. Obecnie owoce są nadal zbierane głównie z lasów tropikalnych, ale uprawia się je również w ogrodach przydomowych i na niewielką skalę w Tajlandii, Indonezji, Laosie i Malezji. Po zebraniu Maprang jest dostępny na świeżych rynkach w Birmie, Indonezji, Malezji, zachodniej Jawie, Laosie, Filipinach, Borneo i Tajlandii.
