Opis / smak
Czerwone guawy malezyjskie są większą odmianą, mają średnio od 8 do 10 centymetrów średnicy i mają kształt od okrągłego do owalnego. Skórka jest cienka, nierówna, błyszcząca i teksturowana, dojrzewająca do ciemnofioletowo-brązowego odcienia. Pod powierzchnią miąższ jest miękki, półziarnisty, delikatny i wodnisty z różnorodnymi odcieniami różu, fioletu i bieli. Wibrujący miąższ zawiera również kilka okrągłych nasion kości słoniowej, które są jadalne, ale zazwyczaj połyka się je w całości ze względu na ich twardy i gęsty charakter. Czerwone malezyjskie guawy są bardzo aromatyczne i mają słodko-cierpki, złożony aromat złożony z nut kwiatowych, owocowych i piżmowych. Owoce mają również niską kwasowość, co ogranicza kwaśny, garbnikowy posmak, często kojarzony z innymi odmianami guawy.
Sezony / Dostępność
Czerwone guawy malezyjskie są dostępne w Stanach Zjednoczonych od jesieni do wczesnej wiosny. W tropikalnych regionach Azji Południowo-Wschodniej drzewa mogą owocować wiele razy w roku, a szczyt sezonu to północno-wschodnia pora monsunowa.
Aktualne fakty
Czerwone malezyjskie guawy, botanicznie sklasyfikowane jako Psidium guajava, są rzadką, słodko-cierpką odmianą należącą do rodziny Myrtaceae. Miękkie owoce to rodzaj tropikalnej guawy znanej z pigmentowanej, ciemnofioletowo-brązowej skórki i żywego, czerwono-fioletowego miąższu. Czerwone guawy malezyjskie są czasami znane jako guawa tajlandzkiego bordo i są postrzegane głównie jako odmiana ozdobna uprawiana w małych gospodarstwach i ogrodach przydomowych. Drzewa są bardzo lubiane ze względu na łuszczącą się korę i różnorodne liście, ukazujące odcienie czerwieni i zieleni, a kiedy kwitną, mają wyraźne, jasnoróżowe kwiaty, które wyraźnie różnią się od białych kwiatów innych odmian guawy. Czerwone drzewa gujawy malezyjskiej mogą również owocować po roku i są bardzo plenne, gdy już się zasiedlą. Pomimo korzystnego smaku i wyjątkowego wyglądu, czerwone malezyjskie guawy nie są uprawiane komercyjnie ze względu na ich cienką, delikatną skórkę i są głównie uprawiane na sprzedaż na lokalnych rynkach świeżych.
Wartość odżywcza
Czerwone malezyjskie guawy są dobrym źródłem witamin A i C, przeciwutleniaczy, które zmniejszają stany zapalne, zwiększają produkcję kolagenu w skórze i wzmacniają układ odpornościowy. Owoce tropikalne zawierają również błonnik regulujący pracę przewodu pokarmowego, potas, który wyrównuje poziom płynów w organizmie oraz magnez, który reguluje ciśnienie krwi.
Aplikacje
Czerwone malezyjskie guawy najlepiej nadają się do świeżych zastosowań, ponieważ ich słodki, kwiatowy smak i zabarwiony miąższ są widoczne, gdy są spożywane prosto, z ręki. Można jeść cały owoc, łącznie ze skórką, miąższem i nasionami, ale nasiona mają bardzo twardą konsystencję i czasami są odrzucane z powodu preferencji. Czerwone malezyjskie guawy można spożywać podobnie jak jabłko lub pokroić w łódeczki i spożywać jako przekąskę. Miąższ można również mieszać z sokami i koktajlami, używać do przyprawiania koktajli i ponczów owocowych, kroić i wrzucać do owocowych i zielonych sałatek, pokroić w przyprawy lub podawać na talerzach serów. Oprócz świeżych zastosowań, czerwona malezyjska guawa może być gotowana w sosach, syropach, dżemach i galaretkach lub może być dodawana jako przyprawa do lodów, wypieków i cukierków. Owoce można również suszyć w skórce owocowej w celu przedłużonego użytkowania. Czerwone malezyjskie guawy dobrze komponują się z serami, takimi jak manchego, kozie i feta, owocami, takimi jak pitaja, papaja, ananasy, truskawki, orzechy kokosowe i mango oraz ziołami, takimi jak bazylia, liście tajskiej limonki i mięta. Całe czerwone malezyjskie guawy można przechowywać przez 1-3 dni w temperaturze pokojowej lub 7-15 dni w lodówce. Po osiągnięciu dojrzałości zaleca się natychmiastowe spożycie owoców, aby uzyskać najlepszą konsystencję i smak.
Informacje etniczne / kulturowe
Czerwone guawy malezyjskie są klasyfikowane jako odmiana deserowa, czyli owoce spożywane głównie na surowo, gdy są miękkie i dojrzałe. W Azji Południowo-Wschodniej guawa jest jednym z najpopularniejszych owoców używanych w świeżych napojach, cenionym za jasny, słodki i cierpki smak. Napoje owocowe są postrzegane jako orzeźwiająca ulga podczas gorącej, wilgotnej pogody, a napoje są powszechnie dostępne u ulicznych sprzedawców, na lokalnych rynkach i w restauracjach. Napoje są również postrzegane jako naturalne źródło składników odżywczych i są podawane z dużą ilością lodu w celu schłodzenia wewnętrznej temperatury ciała. Oprócz napojów, guawy są sprzedawane w plastrach i posypane kwaśną suszoną śliwką w proszku jako słodko-kwaśna przekąska.
Geografia / historia
Guawa pochodzi z regionów rozciągających się od południowego Meksyku po Amerykę Środkową i rośnie dziko od czasów starożytnych. W XV i XVI wieku guawa rozprzestrzenił się do Azji Południowo-Wschodniej, Karaibów, Afryki i południowego Pacyfiku przez portugalskich i hiszpańskich odkrywców, gdzie rośliny zostały naturalizowane i uprawiane w ogrodach przydomowych. Z biegiem czasu, dzięki uprawie, w Azji Południowo-Wschodniej wyhodowano wiele nowych odmian guawy, w tym czerwoną guawę malezyjską, przeznaczoną do konsumpcji lokalnej. Czerwone guawy malezyjskie nie są uprawiane komercyjnie i są uprawiane na niewielką skalę w Azji Południowo-Wschodniej, Indiach, Oceanii, Australii i wybranych obszarach Stanów Zjednoczonych.
Pomysły na przepisy
Przepisy zawierające czerwone guawy malezyjskie. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
