Opis / smak
Ziemniaki Amarilis mają zazwyczaj kształt od okrągłego do owalnego z lekko zakrzywioną, wyboistą powierzchnią zewnętrzną, ale można je również znaleźć w kształcie wydłużonym do cylindrycznego, w zależności od nawyków uprawy. Skóra jest pół-szorstka, pokryta śladami, nacięciami i kilkoma głęboko osadzonymi oczami, w kolorze od ciemnobrązowego do jasnobrązowego. Pod powierzchnią cienkiej skóry miąższ jest jędrny, gęsty i woskowy o złocistym wyglądzie. Po ugotowaniu ziemniaki Amarilis są gładkie i delikatne o ziemistym, lekko słodkim smaku.
Sezony / Dostępność
Ziemniaki Amarilis są dostępne przez cały rok.
Aktualne fakty
Ziemniaki Amarilis, botanicznie sklasyfikowane jako Solanum tuberosum, to jadalne bulwy podziemne, które wyrastają z małej rośliny liściastej i należą do rodziny Solanaceae lub psiankowatych wraz z bakłażanem i pomidorami. Stworzone przez Międzynarodowe Centrum Ziemniaków, znane również jako CIP, w Limie w Peru, ziemniaki Amarilis zostały opracowane tak, aby były odporne na zarazę, która jest chorobą, która może szybko zniszczyć rośliny ziemniaka i była tą samą chorobą, która spowodowała klęskę głodu w Irlandii. XIX wieku. Wprowadzając na rynek ziemniaki Amarilis, pomogły chronić uprawy ziemniaków w Peru i zapobiegły niszczeniu upraw przez zarazę, zwiększając dochody i stabilność w firmie. Ziemniaki Amarilis są nadal uprawiane na małą skalę w porównaniu z innymi odmianami odpornymi na zarazę, takimi jak canchan, ale powoli zyskuje na popularności na rynku kulinarnym i jest preferowany ze względu na krótki cykl wzrostu, płodny charakter, wczesny sezon i wszechstronność gotowane aplikacje.
Wartość odżywcza
Ziemniaki Amarilis zawierają witaminę C, potas, wapń, błonnik i trochę witaminy B6.
Aplikacje
Ziemniaki Amarilis mogą być używane w wielu różnych zastosowaniach związanych z gotowaniem, takich jak gotowanie na parze, pieczenie, smażenie, pieczenie i gotowanie. Lekko woskowata konsystencja bulwy pozwala dobrze zachować swój kształt po ugotowaniu i może być gotowana i mieszana z sałatkami ziemniaczanymi, tłuczona i podawana z mięsem i krewetkami lub zapiekana i połączona z faszerowaną papryką. Oprócz codziennych potraw, ziemniaki Amarilis są powszechnie używane w tradycyjnej peruwiańskiej potrawie ajiaco, czyli kremowej zupie ziemniaczanej. Bulwy są również używane w causa, warstwowym naczyniu z puree ziemniaczanym otoczonym awokado, rybą lub sałatką z kurczaka, w salchipapas, ulicznym jedzeniu kiełbasek i frytek z sosem oraz w lomo saltado, które jest jednym z najbardziej znane dania peruwiańskie, w których frytki miesza się ze stekiem na patelnię składającym się z pomidorów, pietruszki, sosu sojowego i ryżu. Ziemniaki Amarilis dobrze komponują się z ziołami, takimi jak oregano, kolendra i tymianek, przyprawami, takimi jak kminek, kolendra i chili w proszku, aromatami, w tym czosnkiem, żółtą cebulą i czerwoną cebulą, pomidorami, wołowiną, drobiem, rybami, jajami i serami, takimi jak jako provolone lub gruyere. Bulwy będą przechowywane przez 3-5 tygodni, jeśli będą przechowywane w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu.
Informacje etniczne / kulturowe
Ziemniaki Amarilis są uważane przez wielu ekspertów za jedną z dwóch odmian odnoszących największe sukcesy w Międzynarodowym Centrum Ziemniaka. Zaraza jest najbardziej destrukcyjną chorobą w przemyśle ziemniaczanym i uważa się, że powoduje stratę zysków w wysokości ponad dziesięciu miliardów dolarów w całej branży na całym świecie. Aby pomóc wykorzenić tę chorobę, Międzynarodowe Centrum Ziemniaka w Peru skupiło się na opracowaniu odmian, które są wysoce odporne na zarazę, ale nadają się również do użytku kulinarnego. Amarilis, wraz z odmianą canchan, zostały wypuszczone z CIP i odniosły duży sukces w wybranych regionach Peru, oszczędzając pieniądze rolników i zmniejszając liczbę upraw traconych w każdym sezonie. Amarilis i Canchan stanowią obecnie ponad trzydzieści procent wszystkich upraw ziemniaków w Peru.
Geografia / historia
Ziemniaki Amarilis zostały stworzone przez Międzynarodowe Centrum Ziemniaczane w Limie w Peru na początku XX wieku. Wyhodowane z zamiarem wyhodowania odmiany odpornej na zarazę, ziemniaki Amarilis zostały wypuszczone w 1993 roku i otrzymały pozytywne opinie rolników na całym świecie za ich odporność na choroby. Obecnie ziemniaki Amarilis są uprawiane głównie w Peru i są sprzedawane za pośrednictwem lokalnych gospodarstw na targach ze świeżymi produktami. Mogą być również eksportowane na małą skalę na wybrane rynki na całym świecie.
Pomysły na przepisy
Przepisy zawierające ziemniaki Amarilis. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
