Informacje, przepisy i fakty dotyczące jabłek śnieżnych

Opis / smak

Jabłka śnieżne są okrągłymi, stożkowatymi, owalnymi owocami o symetrycznym wyglądzie. Skórka jest gładka, matowa i ma żółto-zieloną podstawę, pokrytą jaskrawoczerwonym rumieńcem i prążkami. Pod powierzchnią miąższ jest miękki, biały i kruchy, zawierający mały centralny rdzeń wypełniony czarnobrązowymi nasionami. W zależności od warunków wzrostu na miąższu mogą występować również smugi czerwono-różowe. Jabłka śnieżne są aromatyczne i podobno wydzielają zapach truskawki. Jabłka mają również bardzo słodki, delikatnie cierpki smak z nutami przypraw, karmelu i wina.

Sezony / Dostępność

Jabłka śnieżne są dostępne od połowy do późnej jesieni i można je przechowywać przez zimę.

Aktualne fakty

Jabłka śnieżne, botanicznie sklasyfikowane jako Malus domestica, to dziedziczna odmiana należąca do rodziny Rosaceae. Słodkie owoce zostały po raz pierwszy wyhodowane w Kanadzie na początku XVIII wieku i szybko stały się jedną z najczęściej uprawianych odmian, której nazwa pochodzi od białego miąższu jabłka i odporności na chłodne dni. Śnieżne jabłka zyskały również wiele innych nazw w całej historii, w tym Fameuse, co po francusku oznacza „słynne”, jabłka Chimney i jabłka Snow Chimney. Jabłka śnieżne są uważane za odmianę deserową, spożywaną głównie w postaci świeżej i są jedną z niewielu odmian jabłek, które można wyhodować z nasion bez zmian lub mutacji. Śnieżne jabłka zyskały również rozgłos dzięki domniemanym powiązaniom ze słynnym jabłkiem mcintosh, które uważa się za potomka tej odmiany.

Wartość odżywcza

Jabłka śnieżne są dobrym źródłem witaminy C, która jest przeciwutleniaczem, który może pomóc wzmocnić układ odpornościowy i zwiększyć produkcję kolagenu w organizmie. Jabłka zawierają również witaminę K, witaminę B6, ryboflawinę i minerały, takie jak potas, miedź, mangan i magnez.

Aplikacje

Jabłka śnieżne najlepiej nadają się zarówno do surowych, jak i gotowanych zastosowań, takich jak pieczenie, gotowanie i pieczenie. Miękki miąższ jabłka jest eksponowany, gdy jest spożywany jako świeży, z ręki lub można go pokroić i wrzucić do sałatek zielonych i owocowych. Śnieżne jabłka można również zmieszać z musem jabłkowym, wycisnąć z soku lub cydru lub podawać z serami, orzechami i czekoladą jako przystawkę. Oprócz świeżych zastosowań, jabłka śnieżne są często pieczone w tartach, ciastach, ciastach, babeczkach i szewkach lub są gotowane z pieczonymi mięsami. Śnieżne jabłka dobrze komponują się z ziołami, takimi jak mięta, bazylia i pietruszka, przyprawami, takimi jak goździki, gałka muszkatołowa i cynamon, owocami, takimi jak jeżyny, żurawina, pomarańcze i gruszki, serami, takimi jak cheddar, niebieski i kozi, wanilia, ziemniaki i pasternak. Świeże owoce będą przechowywane w całości i nieumyte przez 1-2 miesiące w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu, takim jak lodówka.

Informacje etniczne / kulturowe

Śnieżne jabłka są integralną częścią historycznego folkloru w całej Kanadzie i północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych. W latach trzydziestych XVIII wieku wokół osady w pobliżu jeziora Champlain w prowincji Quebec sadzono jabłonie śnieżne, ale po wojnie francusko-indyjskiej, która zakończyła się w 1763 r., W okolicy jeziora Champlain pozostały tylko kamienne kominy i jabłonie. Obszar ten stał się znany jako Chimney Point, a jabłka Snow również zyskały nową nazwę jabłek Chimney po ich zdolności do wytrzymania zniszczenia. W Vermont jabłka śnieżne były ulubioną odmianą amerykańskiego poety Roberta Frosta, który często pisał o sadzie jabłkowym poza swoim domem. Krążyły pogłoski, że Frost sam zasadził jabłonie Snow w sadzie, umieszczając je najbliżej swojego domu, a dziś na posiadłości Frosta w Vermoncie rośnie dziewięćdziesięcioletnia jabłoń Snow.

Geografia / historia

Dyskutuje się o historycznym pochodzeniu jabłek śnieżnych, przy czym niektórzy eksperci śledzą tę odmianę we Francji w XVII wieku, podczas gdy inni pomolodzy uważają, że pierwotnie wyhodowano je z francuskich sadzonek w Kanadzie. Słodkie owoce zostały po raz pierwszy odnotowane w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych w XVIII wieku i szybko stały się jednymi z najczęściej uprawianych jabłek we francuskich osadach. Jabłka śnieżne były szczególnie rozpowszechnione w Quebecu w Kanadzie, były uprawiane przez ponad sto lat, ale większość drzew została ostatecznie zniszczona z powodu choroby i nie odzyskała popularności od czasu zniszczenia. W dzisiejszych czasach jabłonie śnieżne są rzadką odmianą występującą w specjalnych sadach i ogrodach przydomowych. Odmiana nie jest uprawiana komercyjnie i można ją znaleźć na targowiskach w całej Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.