Opis / smak
Ziemniaki Morada są zazwyczaj małe i mają kształt guzowaty, podłużny i smukły z zakrzywionymi lub prostymi końcami. Pół-szorstka skóra jest brązowa do brązowej i pokryta średnio osadzonymi oczami, tworząc wyboisty wygląd. Gęsty miąższ pod cienką skórką jest jędrny, suchy i kremowy z żywą marmurkowatością fioletu i fioletu. Ziemniaki Morada są bogate w skrobię, a po ugotowaniu uzyskują miękką, nieco mączną konsystencję o orzechowym, ziemistym smaku.
Sezony / Dostępność
Ziemniaki Morada są dostępne przez cały rok.
Aktualne fakty
Ziemniaki Morada, botanicznie sklasyfikowane jako Solanum tuberosum, to jadalne, podziemne bulwy należące do rodziny psiankowatych lub psiankowatych wraz z bakłażanem i pomidorami. Pochodząca z Peru Morada w języku hiszpańskim oznacza „fioletowy”, a nazwa „fioletowe ziemniaki” jest używana do opisania wielu różnych odmian rodzimych bulw peruwiańskich, które mają fioletowe odcienie. W Peru odmiany fioletowych ziemniaków są bardzo zróżnicowane, od jednolitego, ciemnoniebiesko-fioletowego miąższu i skórki, przez jaśniejszą skórkę z marmurkowym miąższem, po połączenie tych dwóch, ponieważ wiele rodzimych odmian zostało zhybrydyzowanych i zmieszanych w uprawach na setkach lat. Ziemniaki Morada są preferowane ze względu na swój wyjątkowy kolor i orzechowy smak, powszechnie używane jako ziemniak stołowy w codziennej kuchni w Peru.
Wartość odżywcza
Ziemniaki Morada są doskonałym źródłem potasu, witaminy C, błonnika i przeciwutleniaczy. Zawierają również magnez, fosfor, wapń, żelazo i cynk.
Aplikacje
Ziemniaki Morada są wykorzystywane w wielu różnych zastosowaniach kulinarnych i mogą być pieczone, smażone, gotowane i pieczone. Półskrobiowa konsystencja bulw pozwala im zachować swój kształt po ugotowaniu i można je pokroić w kostkę i wrzucić do sałatek ziemniaczanych, ugotować w zupach lub gulaszach lub ugotować i zmiażdżyć jako kolorowy dodatek. Można je również przerobić na gnocchi lub upiec w całości. Ziemniaki Morada zachowają trochę koloru po ugotowaniu, ale w zależności od tonacji marmurkowatości każda bulwa będzie się różnić. Cienka skórka jest również jadalna, zawiera wiele składników odżywczych i można ją pozostawić podczas gotowania. W Peru ziemniaki Morada są włączane do causa morada, czyli warstwowej potrawy z gotowanych, tłuczonych ziemniaków i nadzienia, takiego jak sałatka z kurczaka lub tuńczyka. To danie może być podawane jako dodatek do dań głównych lub jako przystawka. Ziemniaki Morada są również powszechnie nadziewane nadzieniem, krojone na frytki lub gotowane, krojone i polane sosami. Ziemniaki Morada dobrze komponują się z drobiem, wołowiną, wieprzowiną, rybą, fasolą, kukurydzą, kolendrą, czosnkiem, ryżem i komosą ryżową. Bulwy będą przechowywane przez 3-5 tygodni, jeśli będą przechowywane w chłodnym, suchym i dziennym miejscu.
Informacje etniczne / kulturowe
W Peru ziemniaki są uważane za jedną z najważniejszych upraw jako źródło dochodu, a wiele z nich jest uprawianych w małych rodzinnych gospodarstwach. Ziemniaki są również głęboko zakorzenione w peruwiańskiej kulturze i tradycji, ale wraz z globalizacją rozprzestrzeniającą się w tym kraju wiele tańszych produktów spożywczych, wiele rodzimych odmian ginie w uprawach. Aby chronić i promować wyjątkowe bulwy, Peru stworzyło Narodowy Dzień Ziemniaka, który obchodzony jest corocznie 30 maja. Podczas obchodów podkreśla się wiele rodzimych odmian, takich jak Morada, aby zwrócić uwagę na pożywne bulwy i wzbudzić poczucie dumy z historycznego znaczenia uprawy ziemniaków. Narodowy Dzień Ziemniaka obchodzony jest w całym kraju, a restauracje podkreślają również rodzime ziemniaki, tworząc popularne tradycyjne dania peruwiańskie, takie jak pachamanca, lomo saltado, papas a la huanciana i causa.
Geografia / historia
Ziemniaki Morada pochodzą z Peru i generalnie są uprawiane w różnych regionach kraju od ponad ośmiu tysięcy lat. Od czasów starożytnych wiele z tych rodzimych bulw było krzyżowanych, aby stworzyć nowe i ulepszone odmiany, co doprowadziło do tego, że Peru ma dziś ponad trzy tysiące różnych rodzajów ziemniaków. Ziemniaki Morada można znaleźć w wybranych regionach Peru, uprawianych na niewielką skalę i sprzedawanych na świeżych lokalnych rynkach.
