Opis / smak
Czosnek kaszmirski ma twardą, złotobrązową łuskę i wygląda jak pojedynczy ząbek czosnku. Ma zaokrąglony, bulwiasty kształt ze sztywną, spłaszczoną częścią po jednej stronie dochodzącą do końca ogonowego goździka. Małe, pojedyncze ząbki mają średnicę od 1,5 do 4 centymetrów. Utwardzone warstwy zewnętrzne tworzą ochronną łuskę dla bańki, która rozwija się w temperaturach poniżej zera. Ząbek pod spodem ma kolor od jasnobiałego do kremowo-białego i oferuje mocny, ostry smak czosnku bez kwasowości występującej w innych odmianach.
Sezony / Dostępność
Czosnek kaszmirski jest dostępny przez cały rok, a szczyt sezonu przypada na miesiące wiosenne.
Aktualne fakty
Czosnek kaszmirski, znany również w Indiach jako czosnek himalajski lub dżammu, to rzadka, jednozębna odmiana Allium sativum. W języku hindi, znany jako czosnek ze Śnieżnej Góry i Ek Pothi Lahsun, jest zbierany tylko raz w roku z dużych wysokości w Himalajach i jest dobrze znany w całych Indiach ze swoich właściwości zdrowotnych. Badania wykazały, że czosnek kaszmirski jest siedmiokrotnie silniejszy niż dostępny w handlu czosnek pod względem korzystnych składników i właściwości.
Wartość odżywcza
Czosnek kaszmirski jest dobrym źródłem manganu, witamin B6 i C, a także miedzi, selenu i fosforu. Jest także źródłem wapnia i witaminy B1. Czosnek zawiera enzymy alliinę i alliinazę i łączą się, tworząc złożoną allicynę, gdy goździki są miażdżone lub mielone. Allicyna jest związkiem, który nadaje czosnkowi ostry zapach, a także korzyści zdrowotne. Posiada właściwości przeciwzapalne, przeciwutleniające i przeciwbakteryjne.
Aplikacje
Czosnek kaszmirski można stosować zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu. Aby zmaksymalizować korzystne właściwości czosnku, przed użyciem zmiażdż lub zmielić. W Indiach czosnek kaszmirski jest najczęściej spożywany na surowo ze względu na korzyści zdrowotne. Tak zwane „perły” są miażdżone, a następnie połykane, a następnie wypijane dwie szklanki zimnej wody. Użyj czosnku kaszmirskiego w każdym przepisie wymagającym czosnku. Stosować w pesto i innych sosach lub dipach. Dodaj mielone goździki do risotto, makaronu lub smażonych warzyw. Aby uniknąć pleśni lub zepsucia, przechowuj czosnek kaszmirski w chłodnym, suchym i dobrze wentylowanym miejscu. Zachowuje się do dwóch miesięcy.
Informacje etniczne / kulturowe
Alpiniści wspinający się w Himalajach w północnych Indiach w starożytności spożywali czosnek kaszmirski, aby pomóc w utrzymaniu krążenia krwi, zwiększyć pojemność tlenu i podnieść poziom energii. Odmiana z pojedynczym goździkiem jest znana w praktykach ajurwedy i jest przepisywana osobom cierpiącym na cukrzycę, choroby serca, nadciśnienie i przeziębienie.
Geografia / historia
Czosnek kaszmirski pochodzi z Himalajów, na terenie dzisiejszego Dżammu i Kaszmiru. Region jest wciśnięty między Pakistan na zachodzie a Tybet i Chiny na wschodzie i jest najbardziej wysuniętym na północ stanem Indii. Czosnek kaszmirski jest uprawiany na wysokości 1800 metrów nad poziomem morza w klimacie o wyjątkowo niskim poziomie tlenu i surowych, śnieżnych warunkach. Jest to jedna z niewielu roślin, które przetrwają w zimnym środowisku wysokogórskim. Czosnek pochodzi z okolic dzisiejszego Kirgistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu. Uważa się, że czosnek kaszmirski jest jedną z najczystszych odmian ze względu na region, w którym jest uprawiany i brak zanieczyszczeń przemysłowych w glebie. Najczęściej można go znaleźć u sprzedawców internetowych oraz w sklepach specjalizujących się w produktach indyjskich i ajurwedycznych.
