Opis / smak
Liście Oca są małe do średniej wielkości z listkami w kształcie koniczyny, które wyrastają z półgrubych, włóknistych łodyg. Rosnący w skupiskach po trzy listki, od zielonego do fioletowego, w zależności od odmiany, powierzchnia jasnozielonego liścia może być pokryta drobnymi białymi włoskami, nadając mu aksamitny, puszysty wygląd. Liście Oca są przymocowane do soczystych zielonych łodyg, które mogą rosnąć na 20-30 centymetrów długości. Po spożyciu liście Oca są kruche, mają cierpki, cytrynowy i lekko ostry smak, podobny do smaku liści szczawiu.
Sezony / Dostępność
Liście Oca są dostępne przez cały rok.
Aktualne fakty
Liście Oca, botanicznie sklasyfikowane jako Oxalis tuberosa, to roślina zielna spokrewniona z rabarbarem, szczawiem i szpinakiem, należąca do rodziny Oxalidaceae. Oca, znany również jako Ocha i ignam nowozelandzki, jest głównie znany z małych bulw, ale jadalne są również liście, pędy i pomarańczowo-żółte kwiaty. Liście Oca są powszechnie używane w sałatkach i są lubiane ze względu na ich pikantny, cytrusowy smak.
Wartość odżywcza
Liście Oca zawierają witaminy A, B i C, aminokwasy i trochę żelaza. Zawierają również kwas szczawiowy, który może spowalniać wchłanianie innych minerałów i należy go spożywać oszczędnie.
Aplikacje
Liście Oca najlepiej nadają się zarówno do zastosowań surowych, jak i gotowanych, takich jak smażenie, blanszowanie, gotowanie na parze lub gotowanie. Surowe liście mogą być używane podobnie jak liście rabarbaru i są używane jako dekoracja lub mieszane z zielonymi, liściastymi sałatkami. Ze względu na zawartość kwasu szczawiowego, liście Oca najlepiej spożywać w małych ilościach i często preferuje się gotowanie przed użyciem, ponieważ ilość kwasu szczawiowego można zmniejszyć podczas gotowania. Można je również blanszować i podawać jako prosty dodatek lub smażyć z innymi warzywami i mięsem, tworząc kompletny posiłek. Liście Oca dobrze komponują się z owocami morza, mięsami, takimi jak drób, wieprzowina, kaczka lub jagnięcina, owocami takimi jak wiśnie, maliny i śliwki, innymi sałatkami i kozim serem. Przechowują się do tygodnia, jeśli są przechowywane w szczelnie zamkniętym pojemniku w lodówce.
Informacje etniczne / kulturowe
Bulwa Oca była kiedyś znana jako irlandzki ziemniak, dzięki swojej nazwie przypominającej koniczynę jej liści. Chociaż Oca nie jest dziś dobrze znana w Stanach Zjednoczonych ani w Europie, mieszkańcy Nowej Zelandii przyjęli ją po jej wprowadzeniu w latach 60. XIX wieku i jest obecnie ulubionym składnikiem wyspy.
Geografia / historia
Oca pochodzi z Peru, Boliwii i Andów i uważa się, że istniała w czasach przedinkaskich. Tam pozostaje ważną rośliną uprawną, ustępującą tylko ziemniakom. Roślina Oca rozprzestrzeniła się do Wenezueli, Argentyny i Chile wraz z migracją rdzennych społeczności w erze prekolumbijskiej, a następnie została sprowadzona do Meksyku w XVIII wieku oraz do Europy i Nowej Zelandii w XIX wieku. Obecnie liście Oca można znaleźć na lokalnych rynkach iw specjalistycznych sklepach spożywczych w Ameryce Południowej, Ameryce Środkowej, Ameryce Północnej, Australii, Nowej Zelandii, Europie i wybranych regionach Azji.
