Opis / smak
Kwiaty ruty są małymi kwiatami, średnio mniej niż trzy centymetry średnicy i wyrastają z wyprostowanych łodyg na krzewopodobnej roślinie o niebieskoszarych, wydłużonych liściach. Jasnożółte kwiaty zawierają do pięciu delikatnych i symetrycznych płatków, z których każdy jest oddzielony od pozostałych postrzępionymi, zakrzywionymi krawędziami, nadając kwiatowi wygląd falisty. Kwiaty ruty mają również zielony środek, który ostatecznie utworzy strąk, jeśli pozostawi się go do dojrzewania, a strąk pęknie, uwalniając kilka ciemnych nasion. Rośliny ruty są znane z wydzielania silnego, gryzącego zapachu, a pąki kwiatowe mają gorzki, cierpki i zielony smak. Należy zachować ostrożność przed spożyciem kwiatów ruty, ponieważ roślina jest uważana za toksyczną w dużych ilościach. Skonsultuj się z ekspertem przed spożyciem jakiejkolwiek części rośliny Rue.
Sezony / Dostępność
Kwiaty ruty są dostępne od późnej wiosny do lata.
Aktualne fakty
Kwiaty ruty, botanicznie sklasyfikowane jako Ruta graveolens, rosną na małym, wieloletnim, wiecznie zielonym krzewie należącym do rodziny Rutaceae. Starożytna roślina pochodzi z rejonu śródziemnomorskiego i zachodniej Azji i rośnie na ubogich glebach w gorącym i suchym klimacie. Ruta była tradycyjnie wykorzystywana do zastosowań leczniczych i kulinarnych od tysięcy lat i była niegdyś ulubionym ziołem w czasach Cesarstwa Rzymskiego. Historycznie, młode liście były głównym składnikiem roślin, wybranym ze względu na ich gorzki smak, ale nieotwarte pąki kwiatowe były również wykorzystywane na mniejszą skalę i były uważane za przysmak. W dzisiejszych czasach rośliny ruty wyblakły z powodu popularności ziół ze względu na zmieniające się podniebienia konsumentów. Gorzka, ostra roślina jest głównie uprawiana jako roślina ozdobna, używana ze względu na jej silny zapach do naturalnego odstraszania szkodników z ogrodów. Kwiaty ruty są również wykorzystywane do przyciągania pożytecznych zapylaczy, takich jak motyle i osy. Ważne jest, aby pamiętać, że rośliny ruty wydzielają olej, który może powodować fotodermit na skórze, gdy jest aktywowany przez światło słoneczne. Ta reakcja alergiczna może być spowodowana zwykłym szczotkowaniem rośliny w słoneczny dzień i ma reakcję podobną do trującego bluszczu. Podczas pracy z roślinami ruty należy nosić rękawice i odzież ochronną.
Wartość odżywcza
Rośliny ruty są tradycyjnie stosowane w europejskiej medycynie ludowej do wspomagania trawienia, zmniejszania objawów związanych z bólami głowy i zwiększania krążenia. W przeszłości uważano również, że liście mają właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Pomimo popularności zioła w starożytności jako składnika leczniczego, roślina ta wypadła z łask ze względu na swój potencjalnie toksyczny charakter. Przed użyciem rośliny do zastosowań leczniczych należy zawsze skonsultować się z lekarzem.
Aplikacje
Wszystkie części rośliny Rue są uważane za toksyczne w przypadku spożycia w dużych ilościach i ważne jest, aby skonsultować się z ekspertem, ponieważ każdy człowiek inaczej reaguje na roślinę. Kwiaty ruty są używane oszczędnie w zastosowaniach kulinarnych, gdy pąki są nieotwarte. W wielu kulturach śródziemnomorskich młode liście i pąki kwiatowe są spożywane w minimalnych ilościach, czasami tylko umieszcza się jeden lub dwa liście w potrawach kulinarnych, aby dodać gorzkiego i cierpkiego smaku. Spożycie zbyt dużej ilości rośliny może spowodować skrajne podrażnienie jelit. Pąki kwiatowe ruty mogą być dodawane do sałatek, drobno siekane i dodawane do owoców morza, mielone i mieszane z pastami i serami lub używane do aromatyzowania sosów. Można je również gotować na jajka, dodawać do marynowanych warzyw, oszczędnie mieszać z gumbo, zupami i gulaszami lub mieszać z kremowymi zapiekankami. Oprócz preparatów kulinarnych kwiaty ruty są czasami suszone i moczone we wrzącej wodzie z liśćmi, aby zrobić herbatę. W Etiopii kwiaty ruty są od czasu do czasu suszone wraz z liśćmi i używane w domowych kuchniach do przygotowania narodowej mieszanki przypraw berbere. Liście są również używane do aromatyzowania tradycyjnej etiopskiej kawy. Kwiaty ruty dobrze komponują się z mięsami, takimi jak kiełbasy, drób, wołowina i ryby, ryż, ziemniaki, warzywa liściaste i inne zioła, takie jak lubczyk, majeranek i bazylia. Ścięte gałązki rośliny wytrzymają do tygodnia, jeśli są przechowywane w szklance wody lub zawinięte w wilgotny ręcznik papierowy i przechowywane w zamkniętej plastikowej torbie w lodówce.
Informacje etniczne / kulturowe
Europejczycy używali kwiatów i liści ruty, aby odeprzeć zarazę w XIV wieku. Świeże liście były zwykle rozrzucane po podłogach domów, a miejscowo na skórę nakładano maści, olejki i pasty z suszonych liści i kwiatów. Eksperci uważają, że silny zapach ruty pomógł odstraszyć szkodniki, takie jak pchły i szczury, które były głównymi nosicielami zarazy. Z biegiem czasu Rue nadal była postrzegana jako zioło ochronne i była również historycznie używana przez kościół rzymskokatolicki w XVI wieku. Kapłani brali gałązki rośliny, zanurzali ją w wodzie święconej i lekko potrząsali gałązkami, aby skropić wodą jako błogosławieństwo ludzi, przedmioty, takie jak różańce i miejsca. Praktyka spryskiwania wodą święconą była symbolem wyrzeczenia się grzechu, a roślina Rue była kiedyś uważana za oczyszczającą i dezynfekującą, dzięki czemu zyskała miano Herb of Grace.
Geografia / historia
Ruta pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego i wybranych regionów Azji Zachodniej, gdzie uprawiana jest od czasów starożytnych. Odporne rośliny rosną na wielu różnych typach gleby, w tym kamienistej, wapiennej i piaszczystej, i mają agresywne tendencje, ostatecznie uciekając z ogrodów i rozprzestrzeniając się naturalnie w całej Europie Południowej. Rośliny ruty zostały również wprowadzone do ogrodów w Ameryce Północnej, Australii, Afryce, Azji i Ameryce Południowej. Rośliny są czasami uważane za chwasty inwazyjne w określonych klimatach. Kwiaty ruty nie są sprzedawane w handlu i są dostępne tylko w ogrodach przydomowych i wybranych hodowcach specjalnych.
