Opis / smak
Owoce Olosapo rosną w zwisających gronach i są zazwyczaj małymi owocami, o średniej średnicy od 3 do 5 cm i długości od 6 do 10 cm. Podłużne, proste lub lekko zakrzywione owoce mają cienką, pomarszczoną i teksturowaną skórkę, która dojrzewa od zielonego do złotego, żółtopomarańczowego lub brązowego, gdy jest dojrzały. W miarę dojrzewania owocu, skóra nabiera nierównego wyglądu i mięknie, co pozwala niektórym poddać się działaniu po naciśnięciu. Pod powierzchnią miąższ jest jasnożółty, o miękkiej i półsuchej konsystencji pasty, zawierający wydłużone i włókniste, brązowe nasiona, które rozciągają się na całej długości owocu. Olosapo jest aromatyczne i ma niezwykły, słodki smak podobny do mieszanki słodkich ziemniaków, budyniu, nalewki jajecznej i palonego cukru. Należy pamiętać, że Olosapo należy spożywać tylko wtedy, gdy jest dojrzałe i ma miękki, jaskrawo zabarwiony wygląd. Zielone, niedojrzałe owoce będą miały niesmaczny, cierpki smak i nie powinny być spożywane.
Sezony / Dostępność
Olosapo jest dostępne od wczesnej jesieni do wiosny.
Aktualne fakty
Olosapo, botanicznie sklasyfikowany jako Couepia polyandra, to rzadki, tropikalny owoc należący do rodziny Chrysobalanaceae. Ta starożytna odmiana rośnie dziko w całej Ameryce Środkowej od tysięcy lat i była niegdyś podstawowym źródłem błonnika dla rdzennych społeczności. W dzisiejszych czasach owoce Olosapo nie są uprawiane komercyjnie i trudno je znaleźć na lokalnych rynkach. Owoce pozyskuje się głównie z dzikich drzew, a jedno drzewo może wydać setki owoców w ciągu jednego sezonu. Drzewa Olosapo są czasami widoczne w ogrodach przydomowych, zwłaszcza w Meksyku i Kostaryce, i są preferowane jako odporna roślina odporna na suszę. Owoce są zbierane, gdy spadają z drzew i są zwykle spożywane w stanie świeżym lub jako dodatek do napojów.
Wartość odżywcza
Olosapo to doskonałe źródło błonnika, który może pomóc w pobudzeniu przewodu pokarmowego i oczyszczeniu organizmu. Owoce zawierają również witaminę C, przeciwutleniacz, który może pomóc wzmocnić układ odpornościowy, zwiększyć produkcję kolagenu w skórze i zmniejszyć stan zapalny.
Aplikacje
Olosapo najlepiej nadaje się do świeżych zastosowań, ponieważ jego miękka, półwłóknista konsystencja i słodki smak przypominający budyń ujawniają się, gdy są spożywane prosto, bez użycia rąk. Dojrzały owoc można spożywać ze skórką, a jedynie ziarno jest odrzucane. Miąższ można pokroić w plastry i wrzucić do zielonych sałatek, wymieszać w miseczkach z owocami lub użyć jako dodatek do wypieków. Olosapo można również przecierać do sosów, gotować na dżemy i galaretki, mieszać z koktajlami lub mieszać z shake'ami, puddingiem i lodami. Olosapo dobrze komponuje się z owocami, takimi jak kokos, truskawki, banany i jagody, czekolada, karmel, gałka muszkatołowa i wanilia. W celu uzyskania najlepszej jakości i smaku całe owoce Olosapo należy spożyć natychmiast po osiągnięciu dojrzałości. Owoce przechowują się również w lodówce od 1 do 3 dni.
Informacje etniczne / kulturowe
W San Jose w Kostaryce Olosapo jest jednym ze składników wykorzystywanych w restauracji Sikwa szefa kuchni Pablo Bonilli. Bonilla koncentruje się na lokalnych, rzadkich składnikach, które kiedyś były podstawowym pożywieniem w rdzennej kostarykańskiej kuchni. Starając się zachować te produkty, Bonilla dołączył do The Conversation Project, gdzie odwiedza społeczności wiejskie, doświadcza ich tradycyjnych potraw i dokumentuje przepisy. Rdzenne społeczności tracą wiele ze swoich kluczowych składników, ponieważ przepisy są przekazywane głównie z pokolenia na pokolenie poprzez pamięć i tradycję ustną. Bonilla słucha tych przepisów i łączy fragmentaryczne wspomnienia, aby nagrać i zachować potrawy przodków. Po zbadaniu i doświadczeniu miejscowej kuchni, Bonilla wykorzystuje wiele z tych przepisów w swojej restauracji jako narzędzie do edukacji społeczeństwa w zakresie gastronomii kostarykańskiej. Olosapo jest jednym z ulubionych starożytnych składników Bonilli i jest używany w wielu jego deserach i przecierach.
Geografia / historia
Olosapo pochodzi z regionów tropikalnych rozciągających się od południowego Meksyku po Kostarykę i rośnie dziko od czasów starożytnych. Rzadkie owoce pozostały głównie naturalną odmianą, nie uprawianą komercyjnie do świeżego użytku na rynku i czasami można je sadzić na podwórkach jako egzotyczne drzewo krajobrazowe. Olosapo rozprzestrzenił się w Ameryce Środkowej przez migrujące ludy, aw latach sześćdziesiątych XX wieku nasiona owoców zostały wprowadzone na Florydę i Hawaje do dalszych badań i badań. Obecnie Olosapo jest trudne do znalezienia na rynkach komercyjnych i jest pozyskiwane głównie z dzikich drzew występujących w Ameryce Środkowej, na Hawajach, w Meksyku i Indiach.
