| Food Buzz: History of Mushrooms | słuchać |
Opis / smak
Grzyby Golden Ear są małe do średnich, mają średnio 5-10 centymetrów średnicy i są bez łodyg i składają się z skupisk wielu pomarszczonych, pofałdowanych płatów. Świeży miąższ jasnopomarańczowy do żółtego wydaje się wilgotny i ma wygląd galaretowaty do nieprzezroczystego z białym, mlecznym środkiem. Po wysuszeniu miąższ staje się pomarszczony i nabiera złocistego matowego wykończenia, staje się kruchy i podobny do pomarańczowego kalafiora. Po ugotowaniu grzyby Golden Ear są lekko gumowate o łagodnym, neutralnym smaku.
Sezony / Dostępność
Grzyby złociste są dostępne przez cały rok, a szczyt sezonu przypada na jesień.
Aktualne fakty
Grzyby złociste to różnorodne grzyby galaretowate, które często są klasyfikowane jako dwa zidentyfikowane gatunki, Tremella aurantia i Tremella mesenterica, ponieważ można je rozróżnić tylko mikroskopowo, a nazwy są używane zamiennie. Grzyby Golden Ear należą do nielicznych odmian, które mają symbiotyczny związek z innym grzybem. Podobnie jak homary, można je znaleźć na odmianach lub całkowicie okrywających, takich jak grzyby kurtynowe, Stereum hirsutum i niektóre gatunki Peniophora. Gdy grzyby Golden Ear osiągną pełny rozwój, całkowicie zjedzą grzyba żywiciela, nie pozostawiając po sobie żadnych śladów. Znane również jako masło czarownicy, żółte ucho i żółty mózg, grzyby Golden Ear można znaleźć na martwych lub rozkładających się pniach drzew iglastych lub drzew liściastych i są zbierane na wolności ze względu na ich specyficzne nawyki wzrostu i niezdolność do uprawy na dużą skalę. Grzyby Złotego Uszu są głównie spożywane w Azji, zwłaszcza w Chinach, i są eksportowane z Chin do reszty świata do użytku w zupach i gulaszach.
Wartość odżywcza
Grzyby złociste są dobrym źródłem potasu, żelaza i wapnia. Są również źródłem pierwiastków śladowych, takich jak mangan, korzystny przeciwutleniacz, który odgrywa rolę w produkcji kolagenu, pomagając zapobiegać i naprawiać zmarszczki.
Aplikacje
Grzyby Golden Ear muszą być ugotowane przed spożyciem i najlepiej nadają się do zastosowań takich jak gotowanie i smażenie. Są powszechnie dodawane do zup, curry i gulaszu w celu uzyskania koloru, tekstury i dodatków odżywczych. Można je również smażyć wraz z innymi grzybami, zieleniną liściastą i cebulą i podawać jako dodatek do warzyw, mieszać z mięsem jako danie główne lub suszyć do dłuższego użytku. Po wysuszeniu grzyby można łatwo zwilżyć wodą lub spodem zupy i są używane do różnych potraw szybko gotujących się. Grzyby Golden Ear dobrze komponują się z czosnkiem, imbirem, zieloną cebulą, tymiankiem, kolendrą, kolendrą, marchewką, papryką, tofu, boczkiem wieprzowym, drobiem, rybą, olejem sezamowym, sosem sojowym i octem. Przechowują się do tygodnia, jeśli są luźno przechowywane w papierowej torbie w lodówce. Suszone grzyby Golden Ear będą przechowywane do trzech miesięcy w hermetycznym pojemniku.
Informacje etniczne / kulturowe
Grzyby złociste to jedna z ośmiuset pięćdziesięciu odmian grzybów, które można znaleźć w bogatym klimacie południowo-zachodniej prowincji Junnan w Chinach. W tej prowincji grzyby Golden Ear były używane od wieków do celów kulinarnych i leczniczych. W tradycyjnej medycynie chińskiej grzyb Golden Ear jest stosowany w celu zwiększenia metabolizmu, detoksykacji, promowania zdrowej funkcji wątroby i obniżania poziomu cholesterolu. W Europie ten galaretowaty grzyb zyskał miano „masła czarownicy” ze względu na swój niezwykły kolor i wygląd. Starożytny folklor mówi, że jeśli grzyb masła czarownicy pojawi się na bramie lub drzwiach wejściowych, czarownica rzuciła czar na członka rodziny. Grzyb musi zostać przebity, aby usunąć klątwę.
Geografia / historia
Grzyby złociste pochodzą z chińskiej prowincji Junnan w południowo-zachodniej części kraju, położonej na północ od Myanmaru i Laosu. Grzyby Golden Ear, występujące głównie w dorzeczu rzeki Jinsha, są nadal w dużej mierze spożywane w prowincji Yunnan i można je również znaleźć na targach rolniczych i specjalistycznych sklepach spożywczych w całej Ameryce Północnej i Europie Zachodniej, od Norwegii po Portugalię.
