Opis / smak
Liście Gedi to ciemnozielone liście o kształcie klonu. Są długie i „palcowe”, z postrzępionymi krawędziami zakończonymi punktami. Każdy liść może urosnąć do 25 centymetrów długości. Pojawiają się na soczystych, pojedynczych łodygach na roślinie Gedi, która jest rośliną jednoroczną z pniem dorastającym do wysokości od 1,2 do 1,8 metra. Zarówno łodygi, jak i liście wydzielają lepki sok po przecięciu. Zbiera się delikatne młode wierzchołki rośliny, ponieważ produkują one mniej soku. Liście Gedi są dość twarde. Mają łagodny, przyjemny, lekko gorzki smak, który można opisać jako skrzyżowanie szpinaku i wodorostów.
Sezony / Dostępność
Liście Gedi są dostępne przez cały rok.
Aktualne fakty
Liście Gedi są botanicznie klasyfikowane jako Abelmoschus manihot L, z rodziny Malvaceae lub Mallows. Jest powszechnie znany jako jadalny hibiskus, ponieważ wytwarza kwiaty podobne do hibiskusa. Liście Gedi odnoszą się do powszechnie występującej odmiany występującej w Indonezji i Sulawesi, gdzie są używane jako warzywo. Po ugotowaniu mogą mieć śliską konsystencję, ponieważ są spokrewnione z okrą. Jednak liście Gedi są cenione, ponieważ są wyjątkowo smaczną i wydajną rośliną.
Wartość odżywcza
Liście Gedi zawierają białko, żelazo, wapń, magnez, mangan, potas, aminokwasy, witaminę A, witaminę C i przeciwutleniacze. Badania wykazały, że mają działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwdrgawkowe.
Aplikacje
Liście Gedi mogą być używane na surowo w sałatkach, takich jak lalab, gdzie zapewniają chrupkość teksturalną. Są najczęściej używane jako smażone, takie jak szpinak, lub w zupach i gulaszach. Wytwarzają podobny do okry, śluzowaty sok, który jest lubiany w niektórych kulturach i używany jako środek zagęszczający do zup i sosów. Jednak liście Gedi mogą być prażone i będą produkować mniej soku w takich zastosowaniach. Liście Gedi są zwykle łączone z mlekiem kokosowym lub śmietaną, masłem, chili, cebulą, czosnkiem i sokiem z cytryny. Aby użyć liści Gedi, najpierw usuń liść z łodygi. Pokrój na mniejsze kawałki i jedz na surowo lub po ugotowaniu. Podczas gotowania potrzebują nie więcej niż 5 do 7 minut, zanim zmiękną i staną się miękkie. Podobnie jak większość warzyw liściastych, liście Gedi są bardzo nietrwałe. Aby je przechowywać, zawiąż je w pęczki i umieść w luźnym plastikowym opakowaniu lub wentylowanej torbie (w populacjach wiejskich mogą być zawinięte w liście bananowca). Przechowuj w lodówce, gdzie wytrzymają do 2 dni.
Informacje etniczne / kulturowe
Liście Gedi znane są jako Bele na Fidżi, jako Aibika w Papui Nowej Gwinei, jako Slippery Cabbage na Wyspach Salomona oraz jako Duan Pepaya Jepang (japońskie liście papai, tak zwane, ponieważ wyglądają podobnie do liści papai) w Indonezji. Liście Gedi są używane w medycynie tradycyjnej w Indonezji, gdzie podobno pomagają przy wrzodach. W Papui-Nowej Gwinei mówi się, że pomaga leczyć przeziębienia, ból gardła, wysypkę skórną, rozstrój żołądka, a nawet biegunkę. Jest stosowany jako pierwszy pokarm dla niemowląt, ponieważ jest lekkostrawny, ponieważ nie ma dużej zawartości błonnika. Liście są gotowane i rozgniatane z warzywami korzeniowymi i podawane niemowlętom.
Geografia / historia
Liście Gedi rosną w tropikach. Roślina Gedi jest zróżnicowana genetycznie, aw samej Papui-Nowej Gwinei odnotowano około 70 odmian i stwierdzono, że rośnie w Indonezji, Sri Lance, Chinach, Azji Południowo-Wschodniej, Papui Nowej Gwinei, Vanuatu, Fidżi, północnej Australii i Chinach. Najczęściej używane są w Papui Nowej Gwinei, Indonezji i na wyspach Południowego Pacyfiku. Pochodzenie rośliny Gedi jest niejasne. Uważa się jednak, że najpierw wyrosły w regionie Nowej Gwinei, rozprzestrzeniając się na inne części Pacyfiku, a następnie na inne części świata poprzez migrację. Liście Gedi znajdują się w ogrodach na własne potrzeby i na lokalnych targowiskach na jego rodzimych terenach.
Pomysły na przepisy
Przepisy zawierające liście Gedi. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
