Opis / smak
Śliwka Burdekin ma zaokrąglony, przysadzisty kształt, podobny do klasycznej śliwki. Jego zewnętrzna skóra ma ciemnofioletowy odcień oraz gładką i błyszczącą skórę. Wewnątrz owocu znajduje się cienka warstwa delikatnego miąższu, która otacza dużą centralną pestkę. W zależności od odmiany miąższ może być czerwony, zielonkawo-biały lub może być kombinacją obu kolorów. Odmiany o białym miąższu oferują łagodny, słodko-cierpki smak, podczas gdy czerwony miąższ jest bardziej cierpki. Niedojrzałe śliwki Burdekin będą kwaśne i cierpkie. Śliwki Burdekin nie dojrzewają na drzewie i należy je pozostawić do dojrzewania po zbiorach, aby rozwinął się ich preferowany smak i konsystencja. Aby dojrzeć Burdekin można zakopać w piasku lub przechowywać w papierowej torbie przechowywanej w ciemnym miejscu przez około tydzień.
Sezony / Dostępność
Śliwki Burdekin dostępne są w miesiącach letnich i jesiennych.
Aktualne fakty
Śliwka Burdekin jest botanicznie znana jako Pleiogynium timorense i należy do rodziny Anacardiaceae wraz z mango, orzechami nerkowca i pistacjami. Burdekin to australijski owoc, który choć nigdy nie odnosił sukcesu komercyjnego, ma wartość historyczną jako rodzime drzewo owocowe. W ostatnich latach hodowcy w Australii zaczęli eksperymentować z selektywną hodowlą śliwki Burdekin, wykorzystując genetykę molekularną, starając się stworzyć owoc bardziej atrakcyjny pod względem smaku.
Wartość odżywcza
Śliwki Burdekin zawierają witaminę C, minerały i błonnik pokarmowy o różnej zawartości odżywczej w różnych odmianach. W ostatnich latach również przetestowano i udokumentowano, że śliwki Burdekin zawierają prawie 5-krotnie więcej antyoksydantów niż borówki.
Aplikacje
Dojrzałe śliwki Burdekin można spożywać na świeżo lub w plasterkach i dodawać do sałatek owocowych. Można je ugotować na sosy lub posiekać i wykorzystać do przygotowania sosu do łączenia z mięsem, takim jak dziczyzna, kangur i emu. W Australii ze śliwki Burdekin wytwarza się tradycyjne dżemy, galaretki i wino. Owoce Burdekin można również stosować zamiast rabarbaru w ciastach owocowych, takich jak truskawka czy jabłko. W celu przechowywania owoce Burdekin należy przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego.
Informacje etniczne / kulturowe
Śliwki Burdekin były popularne wśród plemion aborygeńskich oraz pierwszych osadników i odkrywców, którzy przybyli do Australii. Aborygeni nazywali owoc Gowan Gowan i Oolooboo i nauczyli europejskich osadników, jak prawidłowo dojrzewać owoc Burdekin, zakopując go w piasku i pozwalając mu zmięknąć i uzyskać słodszy smak. W Australii śliwka burdekin jest również znana jako faworyzowana przez oposa ogoniastego i kakadu czubatego.
Geografia / historia
Śliwka Burdekin pochodzi z Australii, gdzie rośnie od 30 milionów lat. Skamieniałości śliwki Burdekin znaleziono w środkowym Queensland, co potwierdza, że owoc pochodzi z obszaru znanego dziś jako Australia, a dawniej był częścią starożytnego superkontynentu Gondwany. Dziś wiadomo, że śliwka Burdekin rośnie dziko i na drzewach uprawnych w lasach deszczowych wschodniego Queensland. Był popularnym owocem wśród rdzennych Australijczyków i osadników do lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy wypadł z łask. W ostatnich latach doznał pewnego odrodzenia dzięki wysiłkom hodowców hobbystów i osób zainteresowanych zachowaniem i promocją rodzimych roślin spożywczych Australii.
Pomysły na przepisy
Przepisy zawierające śliwki Burdekin. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
| Burdekin Jam |
