Opis / smak
Grzyby słomiane rosną w gronach i mają różny wygląd w zależności od dojrzałości. Kiedy czapka jest młoda, pokryta jest cienką skórką, a szypułka jest krótka, tworząc owalny, podobny do jajka kształt. Wierzchołek kapelusza jest na ogół ciemnobrązowy, rozjaśniający się do kremowego odcienia na brzegach i na łodydze. Gdy grzyb dojrzewa, łodyga wydłuża się do 4 do 14 centymetrów, a ochronna powłoka jest oddzielana od kapelusza, umożliwiając rozszerzanie się i poszerzanie kapelusza. Kapelusz przekształca się następnie w wypukły, szeroki kształt, czasami prawie wyglądający na płaski i ma średnicę od 5 do 12 centymetrów. Kiedyś ciemnobrązowa czapka również rozjaśnia się do szarego lub jasnobrązowego odcienia. Pod czapką zatłoczone skrzela mają kolor od białego do różowego, w zależności od dojrzałości i nie są przyczepione do łodygi. Grzyby słomiane mają gładką, aksamitną i delikatną konsystencję o łagodnym, ziemistym i piżmowym smaku.
Sezony / Dostępność
Grzyby słomiane są dostępne przez cały rok.
Aktualne fakty
Grzyby słomiane, botanicznie sklasyfikowane jako Volvariella volvacea, to małe, jadalne grzyby o łagodnym, piżmowym smaku, które należą do rodziny Pluteaceae. Znane również jako grzyby chińskie, grzyby Paddy Straw i grzyby Nanhua, grzyby słomiane są powszechnie spożywane w Azji i są cenione ze względu na ich neutralny smak, wszechstronność i wysokie właściwości odżywcze. Grzyby słomiane są uprawiane w ciepłym, tropikalnym klimacie Azji i często są uprawiane na odpadach rolniczych, takich jak słoma ryżowa, od której grzyb również zyskał swoją nazwę. Grzyby można zbierać w stanie młodym lub dojrzałym, przy czym młode, nieotwarte grzyby są oznaczane jako nieobrane, a otwarte grzyby jako obrane. Nieobrane grzyby są najpopularniejszą wersją sprzedawaną na lokalnych rynkach w Azji, ponieważ uważa się, że mają one wyższe właściwości odżywcze i mocniejszy smak. Ważne jest, aby zauważyć, że grzyby słomiane występują głównie w Azji, aw Ameryce Północnej istnieje wysoce toksyczny wygląd, znany jako czapka śmierci lub amanita phalloides, który może być śmiertelny po spożyciu. Przed zbiorem grzybów dzikich należy przeprowadzić szeroko zakrojone badania i konsultacje z wyszkolonym ekspertem w dziedzinie żerowania.
Wartość odżywcza
Grzyby słomiane są doskonałym źródłem miedzi, która ma właściwości antybakteryjne, oraz potasu, który pomaga regulować płyny i utrzymywać optymalne funkcjonowanie naczyń krwionośnych. Grzyby zawierają również witaminy B, C i D, błonnik, cynk, żelazo i aminokwasy. W tradycyjnej medycynie chińskiej uważa się, że grzyby słomiane pomagają oczyścić i rozrzedzić krew, jednocześnie usuwając ciepło z organizmu.
Aplikacje
Grzyby słomiane najlepiej nadają się do lekko ugotowanych zastosowań, takich jak smażenie, gotowanie lub smażenie. Delikatne grzyby są dodawane głównie pod koniec procesu gotowania i mają piżmowy, neutralny smak, dzięki czemu można je stosować w wielu różnych potrawach. Grzyby słomiane można dodawać do frytek lub dań z makaronem, takich jak chow mein, mieszać z sosami lub podawać jako dodatek do grillowanych mięs i ryb. Można je również wrzucić do gulaszu lub zupy, takiej jak tom yum, podawać jako dodatek do hamburgerów lub ugotować w omletach. Wegetarianie często używają grzyba jako zamiennika mięsa, a łagodny smak grzybów pozwala im zastąpić pieczarki w przepisach. W Azji grzyby słomiane są sprzedawane głównie w postaci świeżej, ale poza Azją można je znaleźć w puszkach i suszach. Grzyby słomiane dobrze komponują się z przyprawami, takimi jak kurkuma, garam masala, kminek i imbir, pomidory, papryka, mleko kokosowe, komosa ryżowa, makaron, mięsa takie jak ryby, wołowina, szynka i drób, krewetki, kraby, tofu i warzywa takie jak groszek śnieżny, pędy bambusa, marchew, fasolka szparagowa i kiełki fasoli. Świeże grzyby zachowają trwałość do tygodnia, jeśli będą przechowywane w papierowej torbie w lodówce. Grzyby w puszkach zachowają trwałość do jednego roku, jeśli nie zostaną otwarte. Po otwarciu grzyby należy zużyć w ciągu tygodnia.
Informacje etniczne / kulturowe
Grzyby słomiane są uprawiane w Azji od tysięcy lat, ale najwcześniejsze wzmianki o uprawie pochodzą z XVIII wieku. Mnisi buddyjscy w świątyni Nanhua w Chinach hodowali grzyby na słomie niełuskanej ze względu na wysokie właściwości odżywcze grzyba, a także używali go w medycynie tradycyjnej. Dzięki ekspozycji w świątyni popularność grzybów słomianych wzrosła w Chinach, a nawet stały się prezentem podarowanym chińskiej rodzinie królewskiej. W dzisiejszych czasach grzyby słomiane pozostają jedną z najpopularniejszych odmian spożywanych w całej Azji i są uprawiane na wielu różnych substratach rolniczych. Oprócz słomy, grzyby uprawia się na odpadach bawełny znanych lokalnie jako „śmieci z dżinu”. To podłoże to włókno pozostałe po ekstrakcji bawełny do użytku komercyjnego. Grzyby słomiane są również uprawiane na stosach kompostu, trawie, liściach i zrębkach drzewnych i można je znaleźć naturalnie na kopcach termitów w Azji Południowo-Wschodniej.
Geografia / historia
Grzyby słomiane pochodzą z Chin i rosną dziko od czasów starożytnych. Uprawa grzybów rozpoczęła się na początku XVIII wieku w Chinach i od tego czasu wzrosła w Azji Południowo-Wschodniej, pozostając głównie na obszarach, na których są uprawiane, ze względu na ich krótki okres przydatności do spożycia i delikatny charakter w stanie świeżym. Dzisiaj grzyby słomiane nadal rosną dziko w Azji i są również uprawiane na niewielką skalę na Filipinach, w Malezji, Tajlandii, Wietnamie, Chinach i Europie Wschodniej. Poza Azją grzyby są dostępne w puszkach i suszonych w Europie Zachodniej, Ameryce Północnej i Australii.
Pomysły na przepisy
Przepisy zawierające Straw Mushroom. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
