Informacje, przepisy i fakty dotyczące białego mniszka lekarskiego

Opis / smak

Pissenlit Blanc to smukłe, wydłużone liście o średniej długości od 5 do 25 centymetrów, które rosną w luźnych rozetach połączonych z pojedynczą podstawą. Pędy są białe, chrupiące, gładkie i jędrne, z wąskimi, bladożółtymi liśćmi. Krawędzie liści są postrzępione małymi punktami, zwanymi również zębami, a liście mają również chrupiącą, delikatną konsystencję. Pissenlit Blanc jest uprawiany bez światła słonecznego w końcowych fazach uprawy, przez co uzyskuje łagodny i cierpki, delikatnie gorzki smak.

Sezony / Dostępność

Pissenlit Blanc jest dostępny przez cały rok, w szczycie sezonu od wczesnej wiosny do lata.

Aktualne fakty

Pissenlit Blanc, botanicznie sklasyfikowany jako Taraxacum officinale, jest rzadkim, specjalnym produktem należącym do rodziny Asteraceae. Bladożółte liście są również znane jako Lion’s Teeth, a nazwa Pissenlit Blanc z francuskiego oznacza „biały mniszek lekarski”. Pissenlit Blanc powstaje w procesie znanym jako wymuszanie, blanszowanie lub bielenie, w którym liście mniszka są przykrywane podczas uprawy, aby zapobiec ekspozycji na światło słoneczne. To blokuje wytwarzanie chlorofilu w liściach, tworząc bladożółty odcień, delikatną konsystencję i łagodny smak. Wiele różnych odmian mniszka lekarskiego może być zmuszonych do rozwoju Pissenlit Blanc, z najpopularniejszymi odmianami, w tym ameliore geant a forcer, a coeur plein ameliore, tres hatif i vert de montmagny ameliore. Pissenlit Blanc jest nieco trudny do znalezienia i jest zwykle sprzedawany po wysokich cenach ze względu na duże wymagania dotyczące uprawy. Jasne liście są szczególnie popularne we Francji, sprzedawane w ograniczonych ilościach na lokalnych rynkach, a także eksportowane do sąsiednich krajów w całej Europie.

Wartość odżywcza

Pissenlit Blanc to doskonałe źródło witamin A i C, które są przeciwutleniaczami, które mogą zwiększyć produkcję kolagenu w organizmie i wzmocnić układ odpornościowy. Liście są również dobrym źródłem błonnika, który może regulować trawienie i zawiera cynk, potas, witaminę B9, żelazo i wapń.

Aplikacje

Pissenlit Blanc najlepiej nadaje się do zastosowań surowych, ponieważ jego łagodny, gorzki smak i delikatna konsystencja są widoczne, gdy są spożywane jako świeże, z ręki. Smukłe, chrupiące liście są przede wszystkim ręcznie szatkowane i wrzucane do zielonych sałatek, przekładane warstwami do kanapek lub umieszczane jako podłoże z liści pod gotowanym mięsem. Oprócz świeżych zastosowań, Pissenlit Blanc można czasem wrzucić do zup lub gulaszu, lekko podsmażać z dodatkiem aromatów lub stosować jako dodatek do pizzy. Pissenlit Blanc dobrze komponuje się z ostrymi serami, takimi jak niebieski, gorgonzola, koza, feta i pecorino, owocami, takimi jak winogrona, jabłka i gruszki, koper włoski, pomidory, orzechy, takie jak orzechy włoskie, orzeszki pinii i migdały, jajka, bekon, ryby i kaczka. Świeże warzywa będą przechowywane przez 2-3 dni, jeśli będą przechowywane luźno w plastikowej torbie w lodówce z szufladą na owoce.

Informacje etniczne / kulturowe

Liście mniszka lekarskiego są często uważane za chwast w wielu krajach na całym świecie, ale we Francji rośliny są ulubioną zielenią zbieraną w lutym. We Francji występuje ponad pięćdziesiąt odmian mniszka lekarskiego, a wiele odmian rośnie dziko na łąkach, pastwiskach, ogrodach i winnicach. Zanim liście mniszka zostały wykorzystane w zastosowaniach kulinarnych, gorzkie liście były używane w medycynie ludowej jako naturalny środek moczopędny i oczyszczający krew. Młode liście mniszka lekarskiego są używane głównie w postaci świeżej w sałatkach, a niektórzy ogrodnicy domowi tworzą własne Pissenlit Blanc w swoich ogrodach, pokrywając rosnące rośliny, aby uzyskać delikatną i łagodniejszą konsystencję. Oprócz liści jadalna jest cała roślina mniszka lekarskiego, łącznie z korzeniami i kwiatami. Korzenie są zwykle suszone, prażone i mieszane z gorącymi napojami, takimi jak kawa, podczas gdy kwiaty można gotować na dżemy, risotto i herbaty.

Geografia / historia

Mniszek lekarski pochodzi z regionów Azji i Europy i rośnie dziko od czasów starożytnych. Pierwsza pisemna wzmianka o roślinie została udokumentowana w X wieku, a wiele nowych odmian kulinarnych zostało opracowanych i oficjalnie uprawianych do uprawy w XIX wieku. Obecnie zarówno dzikie, jak i uprawne odmiany mniszka lekarskiego są sprzedawane jako Pissenlit Blanc na lokalnych rynkach we Francji, zwłaszcza w regionach północnych. Liście specjalistyczne są również eksportowane na mniejszą skalę do innych krajów w Europie i sprzedawane na rynkach świeżych. Poza rynkami lokalnymi liście mniszka lekarskiego są czasami zbierane i zbierane w ogrodach przydomowych do użytku kulinarnego w Europie, Azji, Australii, Afryce i Ameryce Północnej.