Opis / smak
Liście Suji to długie, płaskie liście przypominające ostrza. Są koloru ciemnozielonego. Rosną naprzemiennie w górę od szarawych łodyg. Każdy liść może osiągnąć 30 centymetrów długości i 2 do 4 centymetrów szerokości. Liście należy zmiażdżyć lub zmiażdżyć, aby wydobyć jakikolwiek smak. Liście Suji są wyjątkowo łagodne w smaku z delikatnymi nutami trawy, kokosa i pandanu.
Sezony / Dostępność
Liście Suji są dostępne przez cały rok.
Aktualne fakty
Liście Suji są sklasyfikowane botanicznie jako Dracaena angustifolia lub Pleomele angustifolia. Są używane głównie wraz z liśćmi pandanu - nie dla smaku, ale dla koloru. Liście suji są bogate w chlorofil i dlatego są używane w słodyczach i puddingach, aby nadać im jasnozielony odcień. Kolor jest tak mocny, że czasami jest używany jako barwnik do tkanin batikowych w Indonezji.
Wartość odżywcza
Liście Suji zawierają dobre dla zdrowia związki, takie jak alkaloidy, flawonoidy, garbniki i saponiny. Zawierają również witaminę C.
Aplikacje
Liście Suji są używane głównie jako barwnik spożywczy. Są używane w indonezyjskich ciastkach ryżowych, znanych jako `` Klepon '', z cukrem palmowym i wiórkami kokosowymi Serabi, przypominającym naleśniki z mąki ryżowej i mleka kokosowego Dadar Gulung, rolowanych naleśnikach z nadzieniem kokosowym i ciastem Pandan, Lekki biszkopt o smaku pandan, koloru zielonego. Liście Suji mogą być przetwarzane w młynku lub blenderze, mielone lub siekane ręcznie. Są gotowane i pozostawione do namoczenia w wodzie, aby wydobyć zielony kolor, który jest następnie używany do nadania koloru słodyczom. Liście Suji przechowuj w luźnej torbie w lodówce, gdzie wytrzymają do trzech dni.
Informacje etniczne / kulturowe
Liście suji są używane w zachodniej Jawie w leczeniu kaszlu, astmy i chorób płuc. Można je ugotować, a następnie wycisnąć w celu „wyciśnięcia”. Ten ekstrahowany płyn jest również znany jako tonik, który może pomóc ożywić apetyt. W Wietnamie liście Suji są cenione za działanie przeciwzapalne.
Geografia / historia
Dokładne pochodzenie liści Suji jest nieznane. Jednak gatunek ten występuje w tropikalnej Afryce po wyspy Pacyfiku. Są powszechnie spotykane w uprawach, a także w ogrodach przydomowych w Indonezji, Malezji i Wietnamie, gdzie od wieków były wykorzystywane do celów leczniczych.
