Opis / smak
Owoce są od małych do dużych, mają średnio od 10 do 30 centymetrów średnicy i od 30 do 120 centymetrów długości i różnią się wyglądem w zależności od odmiany. Owoce mogą wydawać się długie i wąskie, o wydłużonym cylindrycznym kształcie lub krótkie z zaokrąglonymi, zakrzywionymi końcami. Powierzchnia skórki owocu składa się z małych, ciasno przylegających skrawków, które zawierają małe nasiona, nadając owocowi kamienisty, jędrny i wyboisty wygląd. Skóra również dojrzewa, w zależności od odmiany, od zielonej do jaskrawoczerwonej, pomarańczowej lub żółtej. Pod warstwą poszczególnych odcinków znajduje się gąbczasta, półwłóknista, biała miazga. Czerwone owoce mają bogatą, oleistą konsystencję, zwłaszcza po ugotowaniu, i mają łagodny, słodki i subtelnie leczniczy smak.
Sezony / Dostępność
Czerwone owoce są dostępne przez cały rok w wybranych regionach Indonezji i Papui-Nowej Gwinei.
Aktualne fakty
Owoce czerwone, botanicznie sklasyfikowane jako Pandanus conoideus, to owoce tropikalne o niezwykłym kształcie, należące do rodziny Pandanaceae. Istnieje ponad trzydzieści różnych odmian czerwonych owoców, które rosną dziko, różniących się rozmiarem, wyglądem i kolorem, ale tylko cztery z nich są tradycyjnie używane i sprzedawane na lokalnych rynkach. Czerwone owoce są znane pod wieloma różnymi nazwami, w tym Marita, Red Pandanus, Buah Merah i Kuansu. Rośliny są również nazywane „Drzewem Życia”, ponieważ owoce zapewniają właściwości odżywcze i olejki, które można stosować jako lekarstwo, nawilżacz do włosów, naturalny barwnik i środek do polerowania drewna. Oprócz owoców liście rośliny służą do tkania i budowy. Poza swoim rodzimym regionem, czerwone owoce są rzadkie i nie są uprawiane komercyjnie.
Wartość odżywcza
Czerwone owoce są doskonałym źródłem beta-karotenu, który w organizmie przekształca się w witaminę A w celu zmniejszenia stanu zapalnego i ochrony oczu przed utratą wzroku. Owoce są również dobrym źródłem witamin C i E, błonnika i kwasu foliowego oraz dostarczają minerałów, takich jak potas, miedź, wapń i żelazo. W tradycyjnej medycynie praktykowanej w Papui, czerwone owoce są gotowane, wyciskane i używane jako oleista ciecz wspomagająca i wzmacniająca skórę oraz oczy.
Aplikacje
Czerwone owoce najlepiej nadają się zarówno do zastosowań surowych, jak i gotowanych, takich jak gotowanie, grillowanie, pieczenie i gotowanie na parze. Miąższ można spożywać na świeżo, bez użycia rąk, odrzucając nasiona, lub można go gotować, wyciskać i wyciskać, aby uzyskać oleistą ciecz. Po wyekstrahowaniu płynu można go zmieszać z wodą, aby zrobić zupę lub sos. Zupę można spożywać zanurzając w płynie zieleninę liściastą, a sos jest używany jako naturalny barwnik spożywczy. W Papui-Nowej Gwinei czerwone owoce zawija się w liście i gotuje w podziemnym piecu, aby uzyskać jasnoczerwony sos. Sos marita jest tradycyjnie używany do przyprawiania innych owoców, ma konsystencję podobną do keczupu i można go nakładać na ziemniaki, warzywa i warzywa liściaste. Czerwone owoce dobrze komponują się z mięsem, takim jak wieprzowina, drób i ryby, taro, słodkie ziemniaki, owoce, takie jak mango, banany i ananasy oraz ryż. Świeże owoce przechowują się do tygodnia, jeśli są przechowywane w chłodnym i suchym miejscu, takim jak lodówka. Po ugotowaniu owoce należy natychmiast spożyć, aby uzyskać najlepszą jakość i smak.
Informacje etniczne / kulturowe
W prowincji Papua Zachodnia w Indonezji czerwone owoce są używane podczas tradycyjnej ceremonii Bakar Batu, znanej również jako ceremonia spalonych kamieni. Wioski w zachodniej Papui używają Bakar Batu jako fizycznego i duchowego święta wdzięczności. Ceremonia jest przeprowadzana przede wszystkim w przypadku ślubów, zgonów, świąt i powitania gości w wioskach i może być dzielona między wiele wiosek. Podczas uroczystości starannie wyselekcjonowane kamienie rzeczne są podgrzewane i wkładane do dołu z mięsem takim jak wieprzowina lub kurczak zawinięty w liście bananowca. Warzywa, w tym taro, słodkie ziemniaki i maniok również gotuje się w piecu mielonym. Po przygotowaniu warzyw i mięs są polane pastą z czerwonych owoców i podawane do wioski. Oprócz spożywania owoców, czerwone liście owoców są czasami używane w tych wioskach do tkania ozdobnych koszy, lin lub dziur w dachach.
Geografia / historia
Czerwone owoce pochodzą z Papui Nowej Gwinei, Papui i Papui Zachodniej w Indonezji i rosną dziko od czasów starożytnych. Roślina zimozielona występuje w szerokim zakresie terenów, od regionów górskich po poziom morza, i jest głównie pozyskiwana ze środowiska naturalnego lub uprawiana na niewielką skalę w ogrodach przydomowych. Dziś czerwone owoce można spotkać na lokalnych targach w całym jej rodzinnym regionie.
