Opis / smak
Dynie tajskie są średniej lub dużej wielkości, średnio od 8 do 14 funtów i mają spłaszczony, okrągły lub jajowaty kształt. Skórka jest głęboko żebrowana, teksturowana, zwarta i cienka, czasami pokryta pudrową powłoką. Kiedy są młode, tajskie dynie są ciemnozielone, pokryte brązowymi plamkami i cętkami, a gdy dynia dojrzewa w przechowywaniu, przechodzi w jednolity odcień opalenizny do jasnobrązowego. Pod skórką miąższ jest gęsty, jasnopomarańczowo-żółty i bardziej suchy, obejmujący niewielką centralną wnękę wypełnioną nasionami kości słoniowej i włóknistymi włóknami. Tajskie dynie po ugotowaniu uzyskują gładką, kremową i miękką konsystencję oraz mają bogaty, słodki i subtelny smak przypominający przyprawy.
Sezony / Dostępność
Tajskie dynie są dostępne przez cały rok w Tajlandii i jesienią dostępne są w Stanach Zjednoczonych.
Aktualne fakty
Dynie tajskie, botanicznie sklasyfikowane jako Cucurbita moschata, to duże, prążkowane owoce rosnące na winorośli należącej do rodziny dyniowatych. Nazwa dynia tajska jest ogólnym deskryptorem używanym do określenia wielu odmian dyni powszechnie uprawianych w Tajlandii. Dynie stały się ulubioną drugorzędną uprawą w Tajlandii i są sadzone jako dodatkowe źródło dochodu. Dynie o grubym miąższu są cenione ze względu na swoją odporność na choroby, wysokie plony, duże rozmiary i łatwość w uprawie. Tajskie dynie są również uprawiane w Stanach Zjednoczonych na egzotycznych farmach i w ogrodach przydomowych jako odmiana specjalna. Główna odmiana dyni tajskiej uprawiana zarówno w Tajlandii, jak iw Stanach Zjednoczonych jest również znana jako Rai Kaw Tok.
Wartość odżywcza
Dynie tajskie są dobrym źródłem witamin A i C, które są przeciwutleniaczami, które wzmacniają układ odpornościowy, zmniejszają stany zapalne i zwiększają produkcję kolagenu w skórze. Dynie dostarczają również potasu, który pomaga zrównoważyć spożycie płynów, manganu, który aktywuje enzymy w organizmie oraz trochę błonnika, który stymuluje przewód pokarmowy.
Aplikacje
Tajskie dynie najlepiej nadają się do zastosowań gotowanych, takich jak gotowanie na parze, smażenie, pieczenie, pieczenie, gotowanie na wolnym ogniu i smażenie. Cienkiej skórki dyni nie trzeba obierać przed spożyciem i jest uważana za jadalną po ugotowaniu. Podczas przygotowywania tajskie dynie można pokroić na pół, pozbawić nasion, a następnie pokroić w kostkę, pokroić w plasterki lub ćwiartować. Nasiona można również przechowywać i piec jako słoną przekąskę. Tajskie dynie mogą być używane jako substytut w przepisach dotyczących kabochy lub dyni piżmowej i często są dodawane do zup, gulaszu i curry lub krojone w plasterki i mieszane z frytkami. W Tajlandii tajskie dynie są często smażone z jajkami, aby stworzyć pożywny posiłek dla dzieci. Gęsty miąższ można również ugotować w cieście i smażyć w tempurze, upiec i wmieszać do misek zbożowych, ugotować na zapiekankę lub gotować na parze jako prosty dodatek. Oprócz pikantnych zastosowań, tajskie dynie mogą być używane do aromatyzowania wypieków, gotowane na budyń lub puree do przedłużonego użytku. Tajskie dynie dobrze komponują się z mlekiem kokosowym, papryką chili, aromatami, takimi jak imbir, czosnek i cebula, limonki, trawą cytrynową, ziołami, takimi jak tajska bazylia, mięta i kolendra, marchewką, papryką i zieloną fasolką. Całe tajskie dynie zachowają trwałość od 1 do 3 miesięcy, jeśli będą przechowywane w chłodnym i suchym miejscu.
Informacje etniczne / kulturowe
W Tajlandii tajskie dynie są popularnie gotowane na parze w naczyniu znanym jako Sankaya Fak Thong lub tajski krem dyniowy. Słowo sankaya oznacza „krem kokosowy”, a sztuczne stringi oznacza „dynię”. Słodkie danie składa się z wydrążonej tajskiej dyni wypełnionej mieszanką przypominającą budyń kokosowo-jajeczny, która jest gotowana na parze i podawana w całości lub w plasterkach. Po ugotowaniu cała dynia jest jadalna, łącznie ze skórką, a po pokrojeniu dyni budyń zachowuje swój kształt, tworząc atrakcyjne wizualnie danie. Sankaya Fak Thong jest sprzedawany na lokalnych targach i restauracjach w całej Tajlandii i jest ceniony za wyjątkowy estetyczny i słodki, bogaty smak. Danie jest ulubionym daniem zarówno miejscowych, jak i turystów, a przepis został również szeroko dostosowany przez blogerów internetowych, stając się popularny wśród entuzjastów tajskiego jedzenia w Stanach Zjednoczonych.
Geografia / historia
Dynie są rodzajem squasha pochodzącym z obu Ameryk i po raz pierwszy zostały wprowadzone do Azji przez odkrywców w XVI wieku. Chociaż dokładna historia tajskich dyń nie jest znana, uprawa dyni w Tajlandii znacznie wzrosła w ciągu ostatniej dekady, zwiększając liczbę dostępnych odmian i programów hodowlanych. Obecnie tajskie dynie są uprawiane w regionach w całej Tajlandii, a także w innych krajach Azji Południowo-Wschodniej, w tym w Laosie i na Filipinach. Dynie są również uprawiane w wyspecjalizowanych gospodarstwach oraz w ogrodach przydomowych w ciepłych regionach Stanów Zjednoczonych. Tajskie dynie przedstawione na powyższym zdjęciu wyhodowano w Thao Farms we Fresno w Kalifornii, która jest rodzinną farmą specjalizującą się od 1979 roku.
Pomysły na przepisy
Przepisy, które obejmują tajską dyniową dynię. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
