Jabłka Rubens®

Rubens Apples





Opis / smak


Jabłka Rubens® są pomarańczowo-czerwone w paski. Konsystencja jabłek Rubens® sprawia, że ​​są przyjemne w jedzeniu, ponieważ skórka jest delikatna, a miąższ soczysty i chrupiący oraz łamie się na kawałki. Rubens® jest zarówno pikantny, jak i słodki, choć nie przesadnie. Ich smak został opisany jako mający nuty melona i jest podobny do swojego rodzica Gala.

Sezony / Dostępność


Jabłka Rubens® są dostępne od połowy jesieni do wczesnej zimy.

Aktualne fakty


Jabłka Rubens® to stosunkowo nowa odmiana Malus domestica, która powstała ze skrzyżowania Gala i Elstar. Nazwa jest zarejestrowanym znakiem handlowym jabłka Civni. Jabłka wyższej jakości są sprzedawane pod nazwą Rubens®, podczas gdy okazy niższej jakości są sprzedawane jako Civnis. Odmiana Gala x Elstar o nazwie Rubens® nie powinna być mylona z odmianą jabłek Cox pochodzenia holenderskiego, która czasami jest również nazywana Rubens.

Wartość odżywcza


To jabłko jest zdrowym dodatkiem do diety, ponieważ ma mało kalorii, ale jest bogate w ważne składniki odżywcze, takie jak witamina C i błonnik pokarmowy. Zawiera również mniejsze ilości wapnia, żelaza i witaminy A.

Aplikacje


Ze względu na wyważony smak i doskonałą konsystencję to jabłko jest dobrym wyborem do spożycia jako świeży. Jedz od ręki lub pokrój na owoce lub pikantne sałatki. Rubens® dość dobrze się przechowuje, jeśli jest prawidłowo przechowywany, i może wytrzymać trzy miesiące w lodówce. Wybierz jabłka bez siniaków, miękkich plam lub wyszczerbień i przechowuj je w zimnym miejscu, chyba że planujesz je zjeść w ciągu tygodnia.

Informacje etniczne / kulturowe


Pochodzenie Rubens® sprawia, że ​​są popularne zarówno w Anglii, jak iw Europie kontynentalnej, ponieważ Galas są popularnym jabłkiem w Anglii, a Elstars są bardzo dobrze znane w Europie. Brytyjscy klienci szczególnie lubią Rubens® i uznali go za najsmaczniejsze jabłko w ogólnopolskich konkursach.

Geografia / historia


Pierwsze Rubens® zostały wyhodowane w Ferrarze we Włoszech, w Consorzio Italiano Vivaisti. Na rynek europejski wprowadzono je w 1988 roku. Obecnie uprawiane są w północnych Włoszech, Holandii, Niemczech i Wielkiej Brytanii. W Anglii uprawia się je głównie w hrabstwie Kent. Nie zrobili jeszcze żadnego uszczerbku na rynku amerykańskim, ale są komercjalizowani w stanie Waszyngton.



Popularne Wiadomości