Ravana, demoniczny król Lanki, miał nieszczęście zmierzyć się z Bogiem. Nie miał więc szans na zdobycie uczciwej publiczności. Pamięta się, że miał negatywną osobowość, ale niewielu z nas wie lub zaprzecza, że miał również wiele pozytywnych cech. Ci, którzy koncentrują się na negatywnych cechach, traktują go jak złoczyńcę, a ci, którzy uznają jego dobre cechy, czczą go.
Wydarzenia, które podkreślają negatywne cechy Ravany
Siłą zabrał królestwo Lanki, które zostało zbudowane przez Viswakarmę i rządzone przez Kuberę. Jego demony terroryzowałyby mędrców i nie pozwoliłyby prosperować żadnej innej religii. Zgrzeszył, sprytnie uprowadzając czyjąś żonę, a na dodatek Boginię! Nie dotknął jej tylko dlatego, że został przeklęty przez Vedavati, że spłonie, jeśli dotknie kobiety bez jej zgody. Zabił ptaka Jatayu, gdy przyszło uratować Sitę z jego szponów.
Wygnał swojego demonicznego brata Vibhishanę ze swojego królestwa, kiedy Vibhishana próbował z nim przemówić. Hanuman, który był po prostu posłańcem, został aresztowany, a jego ogon został podpalony dla rozrywki demonów - nikczemny czyn Ravany. Nie posłuchał swojej żony, rady Mandodari, by odesłać Sitę z szacunkiem mężowi. Z powodu własnego uporu nalegał, aby wysłać jednego po drugim, swojego syna i braci, by walczyli z Panem Ramą, wiedząc w głębi duszy, że wszyscy umrą.
A jednocześnie z wielu powodów mógł z łatwością zakwalifikować się jako niedoceniany bohater
Ravana był największym wielbicielem Pana Śiwy i codziennie czcił go wyszukanymi rytuałami. Był wielkim poetą i uczonym. Śpiewał extempore Shiva Tandav Stotrum, a nawet udało mu się uspokoić Shivę, kiedy rozgniewał się na Ravanę.
Był dobrym bratem Swaroopnakhi, ponieważ chciał pomścić jej zniewagę. Był zdenerwowany, widząc płacz siostry.
Był dobrym administratorem i wielkim królem swoich poddanych. Demony na Lance były bardzo zadowolone ze swojego króla. I chociaż lekceważymy go, każąc podpalić ogon Hanumana, nie możemy ignorować faktu, że zwrócił uwagę na to, co Vibhishan radził, że zabicie posłańca nie jest politycznie poprawne.
Podczas gdy wojna ze Śri Ramą trwała, a on tracił członków swojej rodziny w bitwie, z obrzydzeniem udał się do Vatika, by zabić Sitę. Ale kiedy jeden z jego ministrów powiedział, że to tchórzliwy czyn, miał przytomność umysłu, by tego powstrzymać. Gdyby naprawdę był demonem, nie zawracałby sobie głowy byciem dżentelmenem.
Ravana był braminem, synem Rishi Vaishravy, podczas gdy Rama był Kshatriyą. To sprawia, że Rama jest kastą społeczną niższą od Rawany. Z tego powodu Ram udał się do Rameshwaram, aby odpokutować za swój grzech zabicia bramina. Tak więc, jeśli sam Bóg zgrzeszył zabijając Demona, czy nie stawia to Ravany na wyższej platformie?
A kiedy ostatnia śmiertelna strzała uderzyła Ravanę na polu bitwy, sam Śri Rama wezwał Lakszmana, aby pospieszył do boku Ravana, aby wydobyć z niego trochę mądrości, ponieważ Rama również uważał go za największego uczonego na Ziemi. Tak więc Rama i Lakszman stali u stóp Rawany z szacunkiem, gdy dzielił się z nimi swoją mądrością.
Tak więc, podczas gdy Ravana był złoczyńcą, miał tak wiele wspaniałych cech, że nawet bogowie kłaniali mu się - nie ze strachu, ale z szacunkiem. Jesteśmy zwykłymi śmiertelnikami.
Wszystko, o czym musimy pamiętać, to wchłanianie dobra od ludzi, bez względu na to, czy są demonami, czy Bogami.
