| Food Buzz: History of Mint | słuchać |
Opis / smak
Lukrecja mięta to liściaste zioło, które ma zielone liście w kształcie włóczni ze spiczastymi lub ząbkowanymi brzegami. Roślina rośnie w pionowym gronie i może osiągać do 120 centymetrów wysokości, tworząc późnym latem łodygi lawendowo-fioletowe kwiaty o długości do 20 centymetrów. Fioletowe kwiaty są jadalne, gdy są młode. Liście mięty lukrecji mają od 3 do 6 centymetrów szerokości i 4 do 9 centymetrów długości i wydzielają silny miętowy aromat anyżu. Rośliny o mniejszych liściach będą miały srebrny połysk na spodzie, co jest wynikiem małych mikroskopijnych włosków. Jest to nieobecne na większych liściach A. rugosa. Liście mięty lukrecji mają naturalnie słodki, miętowy, anyżowy smak, bez pikantności często kojarzonej z lukrecją.
Sezony / Dostępność
Lukrecja mięta jest dostępna latem i wczesną jesienią.
Aktualne fakty
Mięta lukrecjowa odnosi się do dwóch różnych roślin, z których żadna nie jest prawdziwą miętą. Dwie spokrewnione byliny, Agastache foeniculum i Agastache rugosa, należą do rodziny mięty. A. foeniculum jest uważany za pochodzący z Ameryki Północnej i jest również znany jako hyzop niebieskiego olbrzyma lub hizop anyżu, a A. rugosa jest określana jako `` egzotyczna '' (roślina obca) i ma większe liście, jest również znana jako koreańska Lukrecja mięta lub Superior Lukrecja mięta. Obie rośliny są powszechnie nazywane miętą lukrecji, mają podobne zastosowania lecznicze i kulinarne i czasami są ze sobą mylone.
Wartość odżywcza
Korzyści odżywcze mięty lukrecjowej tkwią w olejkach eterycznych, które nadają ziołom słodki, anyżowo-miętowy aromat. Naukowcy odkryli ponad 46 różnych składników w olejkach lotnych mięty lukrecjowej. Głównym związkiem występującym w gatunkach rodzimych jest metylochawikol, a inne podstawowe związki obejmują limonen i pinen. U gatunków koreańskich głównym związkiem jest eugenol metylowy. Stwierdzono, że limonen pomaga w trawieniu i łagodzeniu refluksu kwasu.
Aplikacje
Mięta lukrecjowa jest najczęściej używana jako świeża lub suszona, a zarówno liście, jak i kwiaty są używane jako dodatki. Smażyć świeże lub suszone liście samodzielnie lub z innymi ziołami we wrzącej wodzie na herbatę. Liście można posiekać i dodać do zielonych lub mieszanych sałatek owocowych. Świeżych liści mięty lukrecji można używać w wypiekach, takich jak ciastka lub bułeczki, lub namoczonych w mleku do robienia lodów, kremów lub panna cotta. Mogą być dodawane do napojów lub stosowane jako środek aromatyzujący do olejów, octów, dressingów czy dżemów i galaretek. Zioło dobrze komponuje się z czekoladą, melonem, dynią, koprem włoskim, marchewką i gorzkimi, liściastymi zieleniami. Dodawaj świeże lub suszone liście do jagnięciny, wieprzowiny, drobiu, ryb i dań wegetariańskich. Przechowuj świeże liście mięty lukrecji luźno zawinięte w lodówce do 5 dni. Suszone zioła można przechowywać w hermetycznym pojemniku do 6 miesięcy.
Informacje etniczne / kulturowe
Mięta lukrecjowa jest rozpoznawalna i od wieków stosowana jako zioło lecznicze. Został spalony przez rdzennych mieszkańców Równin i Kanady, aby pomóc złagodzić depresję i był używany do robienia okładów i maści na oparzenia lub rany. Zioło zostało użyte w celu poprawy trawienia, złagodzenia objawów przeziębienia i kaszlu oraz wzmocnienia serca. Woods Cree of Saskatchewan wykorzystywał liście do herbaty i jako przyprawę do potraw. Obecnie olejki eteryczne są ekstrahowane z liści i kwiatów roślin, aby uzyskać metyl klawikol i metyloeugenol do stosowania w likierach, żywności, piwach korzennych i perfumach.
Geografia / historia
Mięta lukrecjowa, Agastache foeniculum, pochodzi z regionu Środkowego Zachodu i Wielkich Równin w Ameryce Północnej. Występuje w południowym Ontario, Kanadzie i na zachód od Kolumbii Brytyjskiej, ale rzadko występuje dziko w Stanach Zjednoczonych na zachód od Gór Skalistych. Po raz pierwszy została zidentyfikowana w XVIII wieku przez Fredericka Pursha, a później opisana przez botanika Otto Kuntze w 1891 roku. miesiące wiosenne. Mięta lukrecjowa najczęściej rośnie w ogrodach przydomowych i można ją dostrzec na targowiskach lub w specjalistycznych sklepach.
