| Farmy rodzinne Murray | Strona główna |
Opis / smak
Kangaroo Apple ma duże, zielone liście, które są głęboko klapowane z maksymalnie 5 palcami przypominającymi włócznie. Wiosną roślina ma małe, potargane fioletowe kwiaty o szerokości 5 centymetrów i przypominające kwiaty bakłażana. Gdy kwiaty opadną, rozwijają się małe, błyszczące owoce w kształcie jajka. Owoce Kangaroo Apple zaczynają się jasnozielone i dojrzewają do żółto-pomarańczowego (gatunek S. laciniatum) lub od bladopomarańczowego do czerwonego (S. aviculare). Dojrzałe jagody miękną i często pękają. Wnętrze jabłka kangura wygląda trochę jak pomidor koktajlowy i zawiera od 200 do 600 małych płaskich nasion. Miąższ jest soczysty i słodki, z nutą melona. Niedojrzałe Jabłka Kangura są gorzkie i TOKSYCZNE.
Sezony / Dostępność
Jabłko kangura jest dostępne przez cały rok, a szczyt sezonu przypada późnym latem i wczesną jesienią.
Aktualne fakty
Jabłko kangura to potoczna nazwa dwóch prawie identycznych gatunków i jest to nazwa zarówno rośliny, jak i jej owocu. Solanum laciniatum i podobny do niej Solanum aviculare należą do rodziny psiankowatych i są spokrewnione z pomidorami, bakłażanem i tytoniem. To jest. Jabłko kangura jest używane jako lekarstwo i pożywienie przez rdzennych mieszkańców Australii i Nowej Zelandii od tysięcy lat. Znany jest również jako Poroporo i Duże Jabłko Kangura, a nazwa zwyczajowa pochodzi od kształtu przypominającego odcisk kangura na głęboko klapowanych liściach. Owoce jabłka kangura muszą być dojrzałe przed spożyciem.
Wartość odżywcza
Owoce Jabłka Kangura są dobrym źródłem witaminy C i beta-karotenu. Małe jagody zawierają fitochemikalia zwane fenolami, które są dobroczynnymi przeciwutleniaczami, które chronią przed chorobami serca, udarem i rakiem. Owoce zawierają również ważne alkaloidy i rodzaj steroidu, który pomaga organizmowi w produkcji kortyzonu. Małe, jajowate owoce zawierają również tryptofan, który pomaga zachować zdrową skórę i włosy.
Aplikacje
Owoce Kangaroo Apple są spożywane świeże, surowe lub gotowane. Można je dodawać do wypieków lub używać do robienia dżemów czy galaretek. Pieczone jabłko kangura razem z mięsem lub drobiem lub użyj do przyrządzenia chutney. Owoce Jabłka Kangura mogą być suszone lub suszone w celu konserwacji. Owoce Kangaroo Apple są łatwo psujące się po osiągnięciu dojrzałości i można je przechowywać przez kilka dni w lodówce.
Informacje etniczne / kulturowe
Jabłko kangura od wieków było używane przez rdzennych Aborygenów jako naturalny środek przeciwzapalny i przeciwutleniacz. W różnych językach aborygeńskich, takich jak Gunditjmara, Jabłko Kangura nazywane jest Bullibulli, Mookitch i Mayakitch. Jest uważany za jeden z dziesięciu najpopularniejszych „pokarmów z krzaków” lub „krzewów”, używanych przez Aborygenów zarówno jako źródło leków, jak i substancji. Różne związki obecne w owocach, takie jak steroidy i alkaloidy, przyciągały przemysł komercyjny w latach 60. i 70. Kraje takie jak były Związek Radziecki, Europa i Chiny uprawiały jabłko kangura do użytku w różnych produktach, od leków po kosmetyki.
Geografia / historia
Jabłko kangura pochodzi z południowo-wschodniej Australii i Nowej Zelandii. Dwa różne gatunki, które noszą wspólną nazwę Kangaroo Apple mają podobny rodzimy zasięg i oba były uprawiane dla przemysłu alkaloidów. Solanum laciniatum został po raz pierwszy opisany przez botanika i ogrodnika z Kew do króla Anglii Williama Aitona w 1789 roku. Częściej występuje na suchszych terenach. Solanum aviculare, został zidentyfikowany w 1786 roku przez Georga Forstera. Niemiecki odkrywca i naukowiec znalazł roślinę podczas postoju w południowo-wschodniej Australii, towarzysząc słynnemu kapitanowi Cookowi w jego wyprawie sekcyjnej dookoła świata. Ten ostatni gatunek preferuje bardziej wilgotne środowiska. Dopiero w latach pięćdziesiątych dwudziestego wieku ustalono, że te dwie rośliny są dwoma odrębnymi gatunkami, z których jedna może być hybrydą drugiej. Kangaroo Apple rośnie dziko w południowo-wschodniej Australii, Nowej Zelandii, Tasmanii i części Nowej Gwinei. Roślinę można znaleźć na ograniczonych obszarach Chin i Rosji. Nasiona rozprzestrzeniają ptaki, a na niektórych obszarach roślina jest uważana za gatunek inwazyjny. Jabłko kangura jest zwykle uprawiane przez ogrodników domowych lub miłośników specjalnych roślin i nie jest powszechne poza swoim rodzimym zasięgiem.
