Opis / smak
Orzechy sercowate, podobnie jak ich rodzic, orzech japoński, mają niezwykle twardą skorupę zewnętrzną. Muszla ma brązowy odcień, często z ciemniejszymi brązowymi lub czarnymi prążkami. Jak nazwa sugeruje, skorupa ma kształt serca i jest gładka z lekkimi prążkami. W niejadalnej skorupce znajduje się jadalna część orzecha włoskiego. Łuskany orzech ma cienką, przypominającą pergamin skórkę, w której znajduje się kremowo-biały orzech. Mięso orzecha sercowatego ma gładką, miękką, lekko oleistą konsystencję i oferuje łagodny i słodki smak orzecha włoskiego bez goryczy występującej w konwencjonalnych orzechach włoskich. Wiele odmian orzecha włoskiego można dość łatwo idealnie złamać na pół, co uwidacznia przekrój poprzeczny łupiny i całego, nieprzerwanego orzecha.
Sezony / Dostępność
Orzeszki ziemne zbierane są jesienią, po wysuszeniu mogą być dostępne przez cały rok.
Aktualne fakty
Heartnuts, botanicznie znany jako część Juglans ailantifolia var. cordiformis, to odmiana orzecha japońskiego i członek rodziny Juglandaceae. Znany również jako Seibold lub Cordate orzech, Heartnut to jego najczęstsza nazwa, która nie jest zaskakująca, że została nadana z powodu kształtu orzecha, który przypomina serce zarówno wewnątrz skorupy, jak i na zewnątrz. Orzechy sercowate są popularne wśród entuzjastów orzechów w Japonii, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, a dziś są znane nie tylko ze swojego wyjątkowego kształtu i doskonałego smaku orzecha włoskiego, ale także z tolerancji na zimno, wilgoć i szkodniki, których brakuje wielu innym odmianom orzecha włoskiego. .
Wartość odżywcza
Jak wszystkie odmiany orzecha włoskiego, Heartnuts oferuje sterole roślinne, kwas alfa-linolenowy oraz zdrowe tłuszcze wielonienasycone i jednonienasycone. Oferują również błonnik, przeciwutleniacze i białko.
Aplikacje
Orzechy sercowate mogą być używane w wielu preparatach, które wymagają konwencjonalnych orzechów włoskich. Włącz do wypieków, takich jak chleb bananowy, ciastka, muesli, bułki cynamonowe i babeczki. Podobnie jak w przypadku wielu orzechów, tosty poprawią ich smak. Tost, posiekaj i posyp płatki owsiane, chipsy owocowe i jogurt. Siekane orzechy włoskie można również dodawać do pikantnych zastosowań, takich jak makaron i sałatki zielone, zbożowe lub ziemniaczane. Z orzechów arachidowych można przyrządzić sosy, takie jak pesto, śmietanowy sos orzechowy lub perski sos z orzechów granatowych, znany jako fesenjan. Orzechy sercowate można również wyciskać, aby uzyskać olej z orzechów włoskich. Niełuskane orzechy ziemne przechowywane w chłodnym, suchym miejscu zachowują trwałość przez 6 miesięcy do roku. Można je również przechowywać w lodówce lub zamrażarce, aby przedłużyć ich trwałość.
Informacje etniczne / kulturowe
Orzeszki ziemne są badane pod kątem ich zdolności adaptacyjnych, aby sprawdzić, czy byłyby opłacalną i potencjalnie ulepszoną uprawą orzechów dla Wielkiej Brytanii pod względem obecnego i przyszłego klimatu w tym kraju. W przeciwieństwie do wielu innych odmian orzecha włoskiego, orzech włoski jest tolerancyjny na szeroki zakres zmian klimatycznych, od gorących i wilgotnych po zimne z zimowymi mrozami, cecha, która według przewidywań naukowców będzie miała wielką wartość, biorąc pod uwagę przewidywane zmiany klimatu w najbliższej przyszłości. kilka dekad.
Geografia / historia
Orzechy włoskie pochodzą z Japonii i są nasionami orzecha japońskiego, co oznacza, że zarówno orzech japoński, jak i orzech włoski należą do tego samego gatunku. W latach sześćdziesiątych XIX wieku japońskie orzechy włoskie i orzechy ziemne zostały po raz pierwszy sprowadzone do Stanów Zjednoczonych. Szybko przyjęły się jako drzewo ozdobne ze względu na ich tropikalnie wyglądające liście. W XX wieku były szeroko dostępne w szkółkach i stały się popularnym drzewem wśród wyspecjalizowanych producentów orzechów zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i Kanadzie. Drzewa wyhodowane z nasion potrzebują około 3 do 5 lat, aby wyprodukować swoje pierwsze orzechy, a szczepione drzewa wydadzą się jeszcze wcześniej. Drzewa potrzebują od 6 do 8 lat, aby wyprodukować pełny, komercyjnie opłacalny plon. Raz założone drzewa kasztanowca będą dawać niezmiennie wysokie plony i mogą osiągać do 50 stóp wysokości.
