Opis / smak
Dziki rabarbar można rozpoznać po wąskich liściach w kształcie lancy z falistymi lub „zawiniętymi” brzegami. Liście należy zbierać wczesną wiosną, gdy zaczynają się rozwijać z papierowej pochwy. To wtedy są najbardziej delikatne i oferują cytrynowy smak podobny do szczawiu z minimalną goryczką. Zbieracze powinni uważać, aby te młode liście były odpowiednio myte, ponieważ kwas chryzofanowy, który zawierają, może podrażniać usta. Łodygi kwiatowe dzikiego rabarbaru są również jadalne i mogą rosnąć powyżej metra. Późnym latem przybierają wyraźny rdzawy kolor i mają wyraźniejszą cierpką goryczkę niż ich konwencjonalny kuzyn. Późnym latem dojrzewają brązowoczerwone skupiska nasion na wierzchołkach łodyg. Chociaż nasiona są jadalne, to w większości są to łuski i plewy, co sprawia, że ich przygotowanie jest żmudne.
Sezony / Dostępność
Dziki rabarbar można spotkać przez cały rok. Do celów paszowych liście najlepiej rosną wiosną, a nasiona dojrzewają jesienią.
Aktualne fakty
Dziki rabarbar to dwuletnia roślina liściasta z rodziny Gryka zwyczajna. Botanicznie znany jako Rumex crispus, ale inne popularne nazwy to Curly Dock, Yellow Dock, Sour Dock i Coffee Weed. Chociaż dziki rabarbar jest całkowicie jadalny, ze względu na wysoki poziom szczawianu wapnia, substancji chemicznej związanej z kamieniami nerkowymi, osoby podatne na ich rozwój powinny ograniczyć ich spożycie.
Wartość odżywcza
Liście dzikiego rabarbaru zawierają witaminy A i C, białko i minerały. Jego korzenie są bogate w żelazo, a także zwiększają poziom żółci w organizmie, które odtruwają krew i wątrobę. Nasiona zapewniają wysoki poziom nierozpuszczalnego błonnika, doskonałego do czyszczenia ścian jelit. Dziki rabarbar jest łagodnym środkiem przeczyszczającym i może być również stosowany w leczeniu chorób skóry, takich jak egzema.
Aplikacje
Liście dzikiego rabarbaru można jeść na surowo, gdy są młode, ale najlepiej je podsmażać lub duszone. Ich kwaśny cytrynowy smak doskonale komponuje się z obfitymi zupami i potrawami z jajek. Łodygi można również dodawać do receptur z liśćmi, ale należy je obrać i pokroić w małą kostkę. Przygotowanie nasion dzikiego rabarbaru może być żmudne ze względu na twardą łuskę i dużą ilość plew. Mogą być mielone na mączkę i dodawane do mąki w zastosowaniach piekarniczych, podobnie jak mąka gryczana. Mogą być również mielone i parzone jako substytut kawy. Chociaż korzeń dzikiego rabarbaru jest jadalny, jest zdecydowanie zbyt gorzki i trudny do spożycia i jest częściej używany w ziołolecznictwie i barwnikach.
Geografia / historia
Dziki rabarbar rośnie w zakłóconych widokach wzdłuż łąk, poboczy dróg i bagien. Jest to bardzo wytrzymała roślina i rośnie w większości klimatów umiarkowanych. Dziki rabarbar pochodzi z Europy, a dziś można go znaleźć we wszystkich pięćdziesięciu stanach.
Pomysły na przepisy
Przepisy, które zawierają karmiony dziki rabarbar. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
