Opis / smak
Po dojrzewaniu, niezwykłe zielone pomidory winogronowe przybierają atrakcyjny żółtozielony kolor, tworząc miękkie, mięsiste mięso, które jest niezwykle słodkie.
Sezony / Dostępność
Pomidory z zielonych winogron pojawiają się sporadycznie przez cały rok.
Wartość odżywcza
Pomidory o niskiej zawartości kalorii i bez cholesterolu są doskonałym źródłem witaminy C, dostarczają potasu, kwasu foliowego i błonnika pokarmowego. Spożywanie pięciu porcji owoców i warzyw dziennie zmniejsza ryzyko raka. Niedawne badanie wykazało, że spożywanie dziewięciu lub dziesięciu porcji owoców i warzyw dziennie w połączeniu z trzema porcjami niskotłuszczowych produktów mlecznych skutecznie obniżało ciśnienie krwi.
Aplikacje
Wrzuć mieszankę sałat zielonych i skrop ulubionym dressingiem lub winegretem. Podawaj w całości z wykałaczkami, kostkami sera i bazylią na prostą, zdrową i smaczną przystawkę. Dodaj tego ulubionego pomidora, aby podsmażać w ostatniej minucie gotowania. Wsuń szaszłyki, aby uzyskać kolor i smak. Bazylia, tymianek, koper, pietruszka, chili w proszku, liście laurowe, mięta, curry, oregano i czosnek uwielbiają pomidory. Używaj jako jadalnej dekoracji do prawie wszystkiego. Aby uzyskać najlepszy smak, podawaj pomidory w temperaturze pokojowej.
Informacje etniczne / kulturowe
Pomidory są ulubionym międzynarodowym składnikiem wielu potraw.
Geografia / historia
Po długotrwałym federalnym sporze dotyczącym znaku towarowego „winogronowy pomidor” między pierwotnym hodowcą a innym plantatorem w 1998 r. Ostatecznie zdecydowano, że ta opisowa nazwa rodzajowa będzie poświęcona branży. Na samym początku pomidory nie były mile widziane jako jadalne pożywienie w Europie, gdy zostały wprowadzone przez hiszpańskich konkwistadorów. Pomidory były postrzegane jako bardzo przerażający członek rodziny Solanceae, grupy obejmującej straszne rośliny psiankowate. Głównym powodem, dla którego pomidor został odrzucony, było jego niesamowite podobieństwo do bardzo trującej i śmiercionośnej psiankowatej odmiany Atropus belladonna. Winiąc folklor na brak jadalnej popularności pomidora, staroniemiecki folklor kojarzył rośliny psiankowate z czarownicami i wilkołakami. Niemieckie tłumaczenie dla pomidorów oznacza „wilczą brzoskwinię”, co nie pomogło w akceptacji pomidora. Jednak Carl Linnaeus, znany z nadawania nazw gatunkom, przybył na ratunek biednemu pomidorowi w XVIII wieku, kiedy nazwał go Lycopersicon esculentum, co oznacza „jadalna wilcza brzoskwinia”.
