Opis / smak
Owoce kuli armatniej są średniej wielkości do dużych, mają średnio od 12 do 25 centymetrów średnicy i mają okrągły, nieco jednolity kształt i ciężki w dotyku. Skórka jest gruba, twarda i gęsta, o szorstkiej i teksturowanej, brązowo-szarej powierzchni. Po rozerwaniu skorupy uwalnia się ostry, gryzący aromat, a miąższ jest gąbczasty, wodnisty i miękki, obejmując setki małych nasion. Jeden owoc może zawierać do 300 nasion, a po wystawieniu białego miąższu na powietrze utlenia się do jasnoniebiesko-zielonego odcienia. Owoce kuli armatniej mają wyraźnie ziemisty, cierpki smak z nutami kwaśnego jabłka, gumy i piżma. Pełne rozwinięcie się owoców na pędach przypominających winorośl zajmuje do 18 miesięcy, a owoce dojrzewają dopiero po połączeniu z drzewem. Drzewa armatnie znane są również z dużych, efektownych kwiatów o różnorodnych odcieniach różu, czerwieni, pomarańczy i żółci.
Sezony / Dostępność
Owoce kuli armatniej występują przez cały rok w regionach tropikalnych na całym świecie.
Aktualne fakty
Owoce kuliste, botanicznie zaliczane do Couroupita guianensis, to niezwykłe, kuliste owoce wyrastające z pnia drzewa liściastego z rodziny Lecythydaceae. Drzewo Cannonball rozwija się w klimatach tropikalnych i subtropikalnych na całym świecie i jest uprawiane głównie jako odmiana ozdobna, sadzona w ogrodach botanicznych, parkach i niektórych okolicach. Drzewa z kulami armatnimi mogą wyprodukować ponad 150 owoców jednocześnie, a kwitnące drzewa mogą być pokryte ponad 1000 jaskrawymi, aromatycznymi kwiatami. Kwiaty i owoce również wyrastają bezpośrednio z pnia drzewa, a nie z gałęzi, nadając drzewu wizualnie wyraźny wygląd. Drzewa armatnie zyskały swoją nazwę dzięki szorstkim, brązowym i okrągłym owocom, które wyglądem przypominają kulę armatnią. Legenda głosi również, że kiedy owoce opadają na ziemię i pękają, wytwarzają głośny huk, który rzekomo brzmi jak spadająca kula armatnia. Drzewa armatnie znane są pod wieloma innymi nazwami regionalnymi, w tym drzewami Kanon, Ayahuma, Nagalingam, Granadillo de las Huacas i drzewami Sala. Owoce są jadalne, gdy są dojrzałe, ale nie są powszechnie spożywane ze względu na przenikliwy, ostry zapach uwalniany z miąższu.
Wartość odżywcza
Owoce kul armatnich nie były badane pod kątem ich właściwości odżywczych i wiadomo, że zawierają tylko niewielkie ilości cukru i kwasów, takich jak cytrynowy, jabłkowy i winowy. W tradycyjnych lekach Ameryki Południowej miąższ owocu jest używany do dezynfekcji ran i jest spożywany jako środek przeciwkaszlowy.
Aplikacje
Owoce kulki armatniej są jadalne tylko wtedy, gdy są dojrzałe i nie należy ich spożywać, gdy są niedojrzałe, ponieważ niektórzy konsumenci mogą doświadczyć reakcji alergicznej na młode owoce. Dojrzałe owoce zazwyczaj spadają z drzewa, gdy są dojrzałe i pękają, odsłaniając ostry miąższ owocu. Chociaż miąższ dojrzałych owoców kuli armatniej jest uważany za jadalny w stanie surowym, jest spożywany głównie w czasach głodu, ponieważ miąższ ma zjełczały, zgniły zapach. Istnieje bardzo niewiele zastosowań tych owoców, ale w odległych indyjskich wioskach miąższ jest mieszany w napojach i stosowany jako naturalny lek na choroby. Na Jamajce owoce są czasami używane do produkcji wina. Na całym świecie owoce kul armatnich są wykorzystywane jako pasza dla zwierząt gospodarskich, takich jak kury czy świnie. Owoce kulki armatniej powinny być spożywane natychmiast po osiągnięciu dojrzałości, ponieważ z czasem smród owocu będzie się nasilał.
Informacje etniczne / kulturowe
Drzewa armatnie znane są w Indiach jako Shiv Kamal lub Kailashpati i są uważane za symbol Śiwy, dobrze znanego bóstwa, które jest częścią hinduskiego triumwiratu. Shiva jest często przedstawiany na obrazach z kobrą na szyi i istnieje wiele różnych znaczeń symbolicznego węża, od manifestacji ego po miłość i panowanie Shivy nad zwierzętami. Wielu Hindusów uważa, że kwiaty Kuli Armatniej przypominają kobrę z kapturem, symbol Śiwy, a drzewa są często sadzone w świątyniach poświęconych Śiwie w całych Indiach. Kiedy drzewa kwitną, kwiaty są również ofiarowywane Shivie i używane jako dekoracja wokół kapliczek.
Geografia / historia
Drzewa armatnie pochodzą z Ameryki Środkowej i Południowej i rosną dziko od tysięcy lat. Starożytne owoce były spożywane w całości przez prehistoryczne zwierzęta, a nasiona z nich były naturalnie rozrzucane w odchodach zwierząt, rozszerzając naturalne środowisko tej odmiany. Uważa się również, że twarde owoce były przenoszone przez wczesne migrujące ludy do regionów tropikalnych na całym świecie. Drzewa armatnie zostały zarejestrowane i nazwane przez francuskiego botanika Jean Baptiste Christophore Fusee Aublet w 1775 roku, a drzewa te są głównie postrzegane na wolności lub uprawiane jako ozdobne. Dziś drzewa Cannonball występują w Tajlandii, Sri Lance, Singapurze, Indonezji, Malezji, Indiach, Jamajce, Kostaryce, Boliwii, Wenezueli, Peru, Panamie, Ekwadorze, Hondurasie, Kolumbii, Hawajach i na Florydzie.
