Opis / smak
Szalotka bananowa to duże cebulki o średniej długości od 10 do 18 centymetrów i wydłużonym kształcie ze zwężającymi się, spiczastymi końcami. Żarówka jest otoczona papierową, zewnętrzną warstwą, która jest gładka i ma kolor od brązowego, jasnoróżowego do szaro-brązowego. Po usunięciu kruchej warstwy powierzchnia cebulki jest twarda i może występować wiele połączonych ze sobą ząbków, zabarwionych fioletowymi lub zielonymi odcieniami, w zależności od konkretnej odmiany. W ząbkach miąższ jest koloru kości słoniowej do białego, kruchy i wielowarstwowy. Szalotka bananowa ma smak przypominający zarówno cebulę, jak i czosnek, ale smak jest znacznie łagodniejszy z subtelnymi słodkimi nutami.
Sezony / Dostępność
Szalotki bananowe są dostępne przez cały rok.
Aktualne fakty
Szalotka bananowa, botanicznie sklasyfikowana jako Allium cepa, to skrzyżowanie cebuli i szalotki należącej do rodziny Amaryllidaceae. Określenie szalotka bananowa, znane również jako szalotka z echalionu, jest ogólnym deskryptorem używanym w odniesieniu do wielu odmian, które są duże i mają wydłużony kształt. Mówi się, że nazwa szalotka bananowa pochodzi od jej zakrzywionego kształtu przypominającego torpedę, a wydłużone cebulki są bardzo lubiane przez europejskich szefów kuchni ze względu na łatwą do obierania skórkę, krótszy czas gotowania i słodki smak. Pomimo większych rozmiarów szalotki bananowe są jednymi z najłagodniejszych odmian szalotki w smaku i są używane do dodawania subtelnych niuansów sosom, mięsom i zupom. Szalotka jest również popularną odmianą ogrodniczą w całej Europie, a jej popularne odmiany obejmują Jermor, Cuisses de Poulet du Poitou, Zebrunne, Eschalote Grise i Long Red Florence.
Wartość odżywcza
Szalotka bananowa jest dobrym źródłem witaminy C, która jest przeciwutleniaczem, który zwiększa produkcję kolagenu w organizmie i wzmacnia układ odpornościowy. Szalotka zawiera również błonnik, który stymuluje przewód pokarmowy i dostarcza mniejsze ilości wapnia, potasu, miedzi, żelaza i witaminy A.
Aplikacje
Szalotka bananowa najlepiej nadaje się zarówno do surowych, jak i gotowanych zastosowań, takich jak pieczenie, smażenie, smażenie, duszenie i duszenie. Surowe goździki można drobno posiekać i wrzucić do sałatek lub zmieszać z dressingami na bazie oleju. Szalotki bananowe można również gotować i lekko karmelizować, aby dodać słodkich i subtelnych smaków do zup, curry i gulaszu, mielone i gotowane w sosach, lekko podsmażane w warzywach lub duszone z gotowanymi mięsami. Oprócz przetworów gotowanych szalotki można marynować w całości w celu przedłużonego użytkowania. Szalotka bananowa dobrze komponuje się z mięsem, takim jak drób, szynka i wieprzowina, owoce morza, marchew, pasternak, fasolka szparagowa, pomidory, grzyby, rzodkiewka, buraki, papryka, ziemniaki, zioła takie jak tymianek, pietruszka, szałwia, rozmaryn, bazylia, oraz kolendra, oliwki, rodzynki i sery, takie jak szwajcarski, gruyere, parmezan i kozie. Świeże cebulki zachowają trwałość do dwóch miesięcy, jeśli będą przechowywane w całości i niecięte w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu.
Informacje etniczne / kulturowe
We Francji szalotka bananowa jest jednym z najpopularniejszych aromatów w tradycyjnym francuskim sosie bearnaise. Słowo bearnaise z francuskiego oznacza „z Bearn”, które jest miastem we Francji, a sos został nazwany na cześć jego twórcy, szefa kuchni Julesa Colette'a. Kremowy sos jest odmianą słynnego sosu holenderskiego, który jest uważany za jeden z pięciu „sosów macierzystych” kuchni francuskiej, a szef kuchni Colette wziął podstawowe holenderskie składniki masła i żółtek i połączył je z estragonem, szalotką, ziarna pieprzu i ocet z białego wina, aby stworzyć nowy sos. Legenda głosi, że szef kuchni Colette zadebiutował sosem bearnaise na otwarciu swojej paryskiej restauracji w 1836 roku, a sos ten spotkał się z wielkim entuzjazmem, spopularyzując go w ukochany sos, który jest używany do dziś. Sos Bearnaise jest tradycyjnie podawany na pieczonych mięsach, zwłaszcza na stekach, ale często jest również łączony z owocami morza i jajkami.
Geografia / historia
Szalotka bananowa pochodzi z Francji i uważa się, że została wyhodowana w sposób naturalny z oryginalnych odmian szalotki sprowadzonych z Bliskiego Wschodu w XI wieku. Po naturalizacji we Francji szalotki były intensywnie uprawiane w ogrodach przydomowych i były również powszechnie sprzedawane na lokalnych rynkach. Z biegiem czasu hodowcy opracowali wiele różnych wydłużonych odmian w północnej Francji i zaczęli je sprzedawać na lokalnych rynkach w XVII wieku. Obecnie szalotki bananowe są uprawiane w Bretanii i francuskiej Dolinie Loary, a także są eksportowane do innych krajów Europy i Stanów Zjednoczonych. Szalotki są również uprawiane w Belgii i we wschodnich hrabstwach Wielkiej Brytanii i są szeroko dostępne na lokalnych rynkach, w specjalistycznych sklepach spożywczych oraz w ogrodach przydomowych.
Pomysły na przepisy
Przepisy zawierające szalotkę bananową. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
| BBC Food | Nadziewane szalotki bananowe |
