Opis / smak
Jabłka Ainur to owoce średniej wielkości o okrągłym lub owalnym kształcie. Jabłka mają dość jednolity wygląd z płytkimi, spłaszczonymi łopatkami połączonymi z włóknistą zielono-brązową łodygą. Skórka jest gładka, cienka i błyszcząca ze złotożółtą podstawą. Powierzchnia jest również pokryta kilkoma słabymi przetchlinkami i czasami jest zarumieniona jasnoróżowymi i czerwonymi odcieniami. Pod skórą miąższ jest bladożółty do kości słoniowej, drobnoziarnisty i wodnisty, o gęstej, delikatnej i chrupiącej konsystencji. Miąższ zawiera również mały, centralny włóknisty rdzeń wypełniony ciemnobrązowymi, owalnymi nasionami. Jabłka Ainur są aromatyczne, mają owocowy zapach i mają zrównoważony, słodki, cierpki i cierpki smak.
Sezony / Dostępność
Jabłka Ainur zbierane są jesienią i zimą w Azji Środkowej. Odpowiednio przechowywana odmiana może być przechowywana do późnej wiosny.
Aktualne fakty
Jabłka Ainur, botanicznie sklasyfikowane jako Malus domestica, to późna odmiana należąca do rodziny Rosaceae. Nazwa Ainur w tłumaczeniu z kazachskiego oznacza „światło księżyca”, a odmiana została stworzona w Kazachstanie jako ulepszona odmiana pod koniec XX wieku. Jabłka Ainur są bardzo lubiane przez hodowców i ogrodników domowych w Azji Środkowej ze względu na ich zwiększoną odporność na choroby, tolerancję na warunki atmosferyczne, zdolność adaptacji i dłuższe przechowywanie. Odmiana jest również bardzo plenna, dając ponad 25 kilogramów owoców z jednego drzewa. Na całym świecie jabłka Ainur zdobyły wiele konkursów, certyfikatów i nagród za zrównoważony, słodko-kwaśny smak.
Wartość odżywcza
Jabłka Ainur są doskonałym źródłem witaminy C, przeciwutleniacza, który może wzmocnić układ odpornościowy, zmniejszyć stan zapalny i zwiększyć produkcję kolagenu w skórze. Owoce zawierają również potas, który reguluje poziom płynów w organizmie, błonnik stymulujący trawienie oraz witaminę K, która wspomaga szybsze gojenie się ran.
Aplikacje
Jabłka Ainur najlepiej nadają się do zastosowań surowych, ponieważ ich słodko-cierpki smak i soczysty miąższ są widoczne, gdy są spożywane jako świeże, z ręki. Jabłka można pokroić w plastry i podawać z serami, dipami lub pastami do smarowania, posiekać i wrzucić do sałatek zielonych i owocowych lub pokroić i wymieszać z jogurtem i muesli. Miąższ można również wycisnąć na sok, zmieszać z koktajlami lub użyć jako jadalny dodatek. Oprócz świeżych przetworów jabłka Ainur można gotować w musie jabłkowym lub gotować na wolnym ogniu w dżemach, galaretkach i konfiturach. Mogą być również pieczone jako słodki deser lub stosowane jako składnik babeczek, chleba, ciast, kruszonek i naleśników. Jabłka Ainur dobrze komponują się z przyprawami, takimi jak goździki, cynamon i gałka muszkatołowa, wanilia, brązowy cukier i orzechy, takie jak orzechy włoskie, pekan i migdały. Całe, niemyte jabłka Ainur będą przechowywane w chłodni przez 8 do 9 miesięcy.
Informacje etniczne / kulturowe
Jabłka Ainur były jedną z czterdziestu odmian jabłek prezentowanych na wystawie Alma Bayrami w Azerbejdżanie, co przekłada się na święto jabłek. Coroczna impreza została zorganizowana jesienią 2012 roku i została stworzona, aby uczcić obfite zbiory jesiennych warzyw, które można znaleźć lokalnie w mieście Guba, największym w kraju regionie produkującym owoce. Podczas festiwalu duże rzeźby wykonane z jabłek były eksponowane między stoiskami ze sprzedawcami sprzedającymi wypieki jabłkowe, napoje i dania główne. Odbyły się również spotkania sieciowe, na których hodowcy mogli spotkać się, aby omówić uprawę jabłek. Oprócz dyskusji i zakupów, do najpopularniejszych wydarzeń festiwalu należały koncerty na żywo, wykonawcy, konkursy kulinarne i konkurs na znalezienie największego jabłka.
Geografia / historia
Jabłka Ainur zostały opracowane w Kazachstańskim Instytucie Badawczym Owoców i Winiarstwa w Ałmaty w Kazachstanie w latach 1972-1981. Odmiana została stworzona jako ulepszona odmiana, skrzyżowana ze złocistego pysznego i aportowanego jabłka i została wyhodowana przez naukowców M.B. Caft, A.D. Vinovets i L.V. Ostarkova. Jabłka Ainur zostały zatwierdzone do testów państwowych w 1989 roku, a po wydaniu ich lokalnym plantatorom odmiana ta stała się preferowaną odmianą do uprawy w Kazachstanie. Popularność jabłek Ainur wzrosła również w sąsiednich krajach, a obecnie odmiana uprawiana jest w Kazachstanie, Kirgistanie, Białorusi, Azerbejdżanie, Syberii i Centralnej Rosji.
Pomysły na przepisy
Przepisy zawierające jabłka Ainur. Jeden jest najłatwiejszy, a trzy trudniejsze.
